Little Secret

Nefes alışları düzenini kaybederken, genç kız karşısında rakibi olarak sayılabilecek ama aslında o kadar kötü olmadığına kanaat getirmeye başladığı Heaven'ın çatal dilinde konuşmasını dinledi. Söylediklerini kelimesi kelimesine anlamıştı, oysa kendisinin aklına gelmemişti bile. Bir an için kendisine sövse de, Heaven'ı içten içe tebrik ederek yanına doğru ilerledi. Açılan kapıdan ileri geçtiklerinde ise, gözlerini neredeyse deşecek olan karanlığın içinde buldu kendisini.

Heaven'ın planını sorduğunu hayal mayal işitirken, olduğu yerde kalakaldı. Connor'ın homurdanmasını duyabiliyor, Heaven'ın da merakını neredeyse kendi içinde hissediyordu. Belliydi ki ikisi de bu odanın sırrını keşfetmesi için Alyssha'yı bekliyorlardı. Zifiri karanlık genç kızın sinirlerini gerirken olduğu yerde durup düşünmeye başladı. Asasını çıkarıp Lumos deme ihtiyacında dahi bulunmuyordu, biliyordu ki bu işe yaramayacaktı. İçeride büyü engelleyici bir kalkan olduğunu hissediyordu. Ve Alyssha hislerinde hep haklı çıkardı.
Gözlerini sıkıca yumup, korkusuzca ileriye doğru yürümeye başladı. Her an bir canavar, bir engel, bir tuzak çıkabilirdi önüne. Yine de buradan kurtulmak için cevap ileride olmalıydı. Anna ileriyi severdi, karanlığı da olduğu gibi.

Beklediği birkaç saniye içinde gerçekleşti de. Duvara tosladığı anda zonklayan başıyla sendeledi. Arkada Connor ile Heaven arasında ne dönüyordu karar veremiyordu. Sanki oda git gide ses geçirmez oluyordu. Artık ne nefes alışları, ne de mırıltıları geliyordu kulağına. Acı içinde tosladığı duvara ellerini sürdü. Islak bir şeyler eline yapışırken, taşları yerinden oynatabildiğini keşfetti.

"Buraya gelin, sanırım bir şeyler var!"

Nefes alışları düzenini kaybederken, genç kız karşısında rakibi olarak sayılabilecek ama aslında o kadar kötü olmadığına kanaat getirmeye başladığı Heaven'ın çatal dilinde konuşmasını dinledi. Söylediklerini kelimesi kelimesine anlamıştı, oysa kendisinin aklına gelmemişti bile. Bir an için kendisine sövse de, Heaven'ı içten içe tebrik ederek yanına doğru ilerledi. Açılan kapıdan ileri geçtiklerinde ise, gözlerini neredeyse deşecek olan karanlığın içinde buldu kendisini.

Heaven'ın planını sorduğunu hayal mayal işitirken, olduğu yerde kalakaldı. Connor'ın homurdanmasını duyabiliyor, Heaven'ın da merakını neredeyse kendi içinde hissediyordu. Belliydi ki ikisi de bu odanın sırrını keşfetmesi için Alyssha'yı bekliyorlardı. Zifiri karanlık genç kızın sinirlerini gerirken olduğu yerde durup düşünmeye başladı. Asasını çıkarıp Lumos deme ihtiyacında dahi bulunmuyordu, biliyordu ki bu işe yaramayacaktı. İçeride büyü engelleyici bir kalkan olduğunu hissediyordu. Ve Alyssha hislerinde hep haklı çıkardı.
Gözlerini sıkıca yumup, korkusuzca ileriye doğru yürümeye başladı. Her an bir canavar, bir engel, bir tuzak çıkabilirdi önüne. Yine de buradan kurtulmak için cevap ileride olmalıydı. Anna ileriyi severdi, karanlığı da olduğu gibi.

Beklediği birkaç saniye içinde gerçekleşti de. Duvara tosladığı anda zonklayan başıyla sendeledi. Arkada Connor ile Heaven arasında ne dönüyordu karar veremiyordu. Sanki oda git gide ses geçirmez oluyordu. Artık ne nefes alışları, ne de mırıltıları geliyordu kulağına. Acı içinde tosladığı duvara ellerini sürdü. Islak bir şeyler eline yapışırken, taşları yerinden oynatabildiğini keşfetti.

"Buraya gelin, sanırım bir şeyler var!"

Arkasında olan çift, onun sesini zar zor işitmiş olmalıydı ki ilk başta yanına gelmediler. Bir an sonra yanında Connor ile Heaven'ı hisseden genç kız dirseğiyle birine vurdu. Hangisine vurdu bilmiyordu ama amacı duvarı işaret etmekti. Oynayan taşların şekli değişirken, bir an yanlış bir harekette her şeyi mahvedeceğini anladı. Bu bir tuzaktı!
Elleri bir nesneyi bulduğunda ölümü göze alarak çekti. Tuğlalar yıkılmaya başlayınca, elindekini sıkıca kavrayarak bağırdı. Desibel sınırlarını öyle bir zorladı ki, her ne kadar diğerleri fısıltı gibi duymuş olsa da sesini duyurabilmişti.

"KAÇIN! GİDİYORUZ!"

Hepsi aynı anda yerinden zıpladılar. Geriye doğru giderken Heaven kapının açılması için aynı kelimeyi kullandı. Ses duyulmaz olduğundan Alyssha'da diğer kızla aynı anda var gücüyle bağırdı. Muhtemelen bu bir plandı, ama kimse içeriye iki çatalağızın gireceğini tahmin etmemişti. Kapı açıldığında gözleri aydınlığa alışamadı. Kör gözlerle diğer kapıya ulaştıklarında, ejderha kükreyerek onları karşıladı.
Connor bu sefer tüm gücüyle Heaven'ı arkasına çektiğinde Heaven'ı ileri itti. Ejderhayla göz göze gelen genç kız küfrederek Ejderha'ya bir şeyler mırıldandı. Hayvan uysullaşmak yerine kafasıyla onları kapıya doğru fırlattı. Üçü de kuvvetli bir şekilde yere çarptıklarında Alyssha kemiklerinin kırıldığını hissedebiliyordu. Acı çığlığını kendisine saklayarak tıpkı diğerleri gibi inledi. Üçü artık ölümün onları karşıladığını hissederken ejderha birdenbire durdu. Hayatları pamuk ipliğine bağlı olan gençler, son güçlerini kullanarak kendilerini yasak koridora attıklarında üçü birden yığıldılar.

Birkaç dakika sessizlikle geçti. Hepsi perişan, hepsi yaralıydı. Elleri titriyor, düzensizce nefes alıyorlardı. Çarpmanın etkisini üzerlerinden atmaya çalışırlarken, Connor yavaşça ayağı kalktı. Zemine zoraki bastığı belliydi, yine de uzanarak Heaven'ı kucağına aldı. Alyssha onların tam düşeceğini düşündüğü anda Connor dengesini toplayarak genç kızın dudağına küçük bir öpücük bıraktı. Alyssha orada öylece uzandığında bir an için Xavier'ı yanında aradı. Onun yokluğu yüzünden içi cız etse de kendisine bir Malfoy olduğunu hatırlattı. Kaç kemiği kırılırsa kırılsın ayağa kalkabilirdi. O güçlüydü, yalnızlıkta hayatta kalabilirdi.

Elleri duvarda ellediği şeyin yan etkileri yüzünden yara olup, yanığa dönüşürken artık acıdan mayhoş olmuştu. Yere dayanıp kalkmaya çalışsa da ayakları tutmadı. O an, elindeki nesneyi fark etti. Küçük bir anahtar, altından yapılma. Gözleri dört açılırken kendisine uzanan eli fark etti. Heaven ayağa kalkmış, onu kaldırmak için elini uzatıyordu. Alyssha, bunun dostluk eli olduğunu anında kavradı. Gururu reddetmesi için haykırsa dahi, elini kavrayarak ayağa kalktı. Diğer elindeki anahtarı göstererek derin bir nefes aldı.

"Neyin anahtarı bilemiyorum."
"Bu demek oluyor ki, şu iğrenç yaralardan kurtulunca buraya bir kez daha uğrayacağız, değil mi Alyssha?"
"Yani bir kez daha gelmek istiyorsunuz?"
"Ne sandın Malfoy, korkak mı?"

Genç kız son kalan güç kırıntısıyla gülümseyerek kafasını iki yana salladı. Bir an için hepsinin arasındaki buzlar kaybolurken, Alyssha Connor'a bile aldırmadı. Kafasıyla selam vererek koridordan yürümeye başladı. Arkasında kalan çift onun son sözlerini duyarken o köşeden döndü.

"Yine görüşürüz, haber veririm Heaven."