Bir Aslan Bir Yılan

Konu: Bir Aslan Bir Yılan Ptsi Ağus. 22, 2011 11:33 pm

Patrica'nın aklında sadece o gün verilen ödev vardı. Zamanı vardı. Ödev ise çok zordu. Kütüphanenin kapısından geçerken ödevini yapmaya karar verdi. İçeri girdi . İçeri girdiği anda bir grup Slyterin'in başı ona döndü. Patrica fark edilemeyecek bir insan değildi. Ölü gibi bir teni,masmavi parlak gözleri,sapsarı saçları vardı. İkinci bölüme doğru yürümeye başladı.İkinci bölümdeki raflarda pek bir şey yoktu. Bir bağrışma duydu.
"Yardım edin!Kurtarın beni"
diye bağıran biri. Patrica köşeyi döndü ve bir Hufflepuff öğrencisinin 'Canavar Kitap:Canavarlar' adlı kitabı gelişi güzel açtığını fark etti. Tüm Slyterin öğrencileri gülmeye başladılar. Bir kız hariç. Patrica eğildi ve kitabın yanına geldi kitabı kaptı ve sakinleştirmeye çalıştı ama kitabı sakinleştirmek mümkün değildi.Slyterinler gülüyorlardı Patrica kitabı durduramıyordu birden elini kemirmeye başlamıştı. Canı çok yanıyordu. Slyterinlilerin tek gülmeyeni kız öne atıldı. Ve Canavar kitabı tuttuğu gibi çekti. Kitap kızı bayağı zorladı. Patrica gidip kitabın omurgasını okşadı kitap durmaya başladı. Patrica Hufflepuff'un elinden tuttu ve kaldırdı çocuk
"Ço-çok te-te-teşekkürler "
dedi ve kaçmaya başladı.
Slyterinli kız arkadaşlarına döndü ve pis bir bakış fırlattı arkadaşları anlamıştı. Hemen uzaklaştılar.
Patrica elini kıza uzattı ve
"Merhaba !Bunu yapan tek Slyterin sensin heralde ben Patrica ya sen ?"
Dedi ve gülümsedi.Kız şaşırmıştı ama o da elini uzatmıştı ama konuşmamıştı. Soğuk birine benziyordu açıkçası. Kıza baktı.Turuncu saçları parlıyordu. Elini hemen geri çekti.
dedi Patrica gülümsedi ve
"Konuşmayı pek sevmiyorsun sanırım"
dedi ama kız konuşmuyordu. Sanki sesi içine kaçmış gibi...

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Salı Ağus. 23, 2011 11:18 am

Kafa karıştıran sorular, yoğun ders programlarıyla boğuşuyordu Isadora. Şu sıralar dinlenecek vakit bulduğu söylenemezdi. Koşuşturmalar, o kat senin bu kat benim hesabı..Aslında memnundu bu durumdan. Pek rahatsız olmuyordu. Okul dışında yapacak bir şey bulamadığından buradaki işlerle yoğun bir şekilde ilgilenmekten keyif alıyordu. Farklı bilgiler, farklı konular, farklı kişiler, farklı büyüler, farklı duygular..Heyecan vericiydi onun için aslında. Tam çok büyük bir eğlence olduğu söylenemezdi ama okul dışındaki yaşantısıyla kıyas dahi etmezdi. Aslında işlerle yoğun bir şekilde ilgilenmiyordu sadece işler yoğun olduğundan ilgilenmek durumunda kalıyordu. Dükkanda çalıştığı o günleri hatırladı. Berbat değildi ama iyi de değildi. Sabahtan akşama kadar servislere bakardı. Peşi sıra çıkan aynı işler. Sıkıcı düzene sığdırılmış aynı sözcükler, aynı cümleler..Başka arzunuz var mı? Bu işlere bayıldığı söylenemezdi ama olabildiğince fazla çalışmaya bakardı o. Keyifinden çalışmıyordu tabi ki. Para kazanmak adına, bir şekilde ihtiyaçlarını karşılamak adına..En son çay, kahve, pasta, börek çörek satılan kafe tarzı bir yerde çalıştı. Pembe danteller, o çiçekli porselen fincanlar..Renkli duvar kağıtları ve işlenmiş masa örtüleri..Fular takan entel büyücüler, cadıların takıldığı sakin bir kafe idi. Yetmişlilerin fırlamış olduğu bu mekan saat yedi sularında açılır yedi sularında kapanırdı. Bayan Nicole biraz pimpirikli bir bayan olduğundan Isadora'nın kafede kalmasına izin vermezdi. Dora bu kafeden çıkar, kendine dinlenmek için ayırdığı bir saati değerlendirdikten sonra Asılmış Adam meyhanesine giderdi servis almaya burada devam ederdi. Orada yatar kalkardı Isadora. Sarhoşların bol bulunduğu mekanda kavgaları izlemekle yetinirdi. Okulu dışında yaptığı tek şey buydu. Bu yüzden Hogwarts'ı büyük bir nimet olarak görürdü. Okuldan sonra aynı düzene -kitabi buna düzen denilebilirse- dönmek istemiyordu. Bir meslek edinmek ve lanet olası hayatına yön vermek istiyordu. Bunun için gereken çabanın fazlasını bile harcıyordu o.

Kütüphanedeydi. Her zaman ki gibi tek oturmayı seçmişti. Diğer masalarda bir gryp Slytherin öğrencisi, Hufflepuff ve Ravenclaw öğrencileri olmak üzere gruplanmış topluluklar vardı. Kütüphane oldukça kalabalık görünüyordu. Ama hala boş bir bir yerle vardı. Kütüphanenin gıcırdayan kapısı aralandığından başını, okuduğu kitabın satırlarından kaldırıp kapıya doğru yöneltti. Sarışın kıza baktı bir süre. Daha sonra kim olduğunu umursamayarak peş peşe sıralanmış sözcükleri okumaya devam etti.

"sonra sustum...suskunluğumdu artık konuşan hep durmadan..vuslat vurgunu günlerimin hüzzam sevdalarına kulak verdi yine gönül;öylece kararsız ve yorgun...derken bir ben kaldım tenhasında gecenin,bir de suskunluğum..."

Okuduğu satırların devamını getirebilmek için kaydırdı gözlerini aşağı satırlara doğru. Tam okumaya başlamak üzereydi ki yardım çığlıkları ve çırpınışları arasında bir öğrencinin sesini duydu. Kafasını çevirdiğinde nerede ne olduğunu anlamaya, görmeye çalışıyordu. Slytherin öğrencileri, sevgili binadaşları sağ olsun neye kahkaha patlattıklarını anlamıştı. Onların kahkahaları arasında masasından hışımla kalktı. Canavar kitaba yem olmak üzere olan kızı kitabın neredeyse ağzından kurtardı. Kitabın ağzına diziyle bastırıp onu bir şekilde zaptetmeye çalışıyordu. Kütüphaneye henüz girdi sayılan sarı saçlı kızda yardıma geldi. Kitabın omurgasını okşayarak onu sakinleştirdi. Mağdure genç Hufflepuff'lıyı, elinden tutarak ayağı kaldırdı Gryffindor cübbeli kız. Teşekkür sonrasından kütüphaneden ayrılan kızın ardından baktı Isadora. Kendi doğru uzanmış ele baktı. Sarışın kız, ince parmaklarına göz gezdirdi. Uzun tırnaklar, ince parmaklar.."Merhaba. Bunu yapan tek Slytherin sensin heralde, ben Patricia ya sen ?"Uzattığı ele karşılık vermedi ama cümlelerine karşılık bir şeyler söyleyebilecek nezaketi gösterdi Isadora. Soğuk tavırlarını takınarak konuşmaya başladı. "Merhaba.. Bunu yapmayı tercih eden tek Slytherin'li olarak..Adım Isadora. " dedi. Diğerleri gibi gülebilirdi. Ama o asil Slytherin ruhunu benimsemiş biriydi. Tam anlamıyla yardım sever sayılmasa da aciz ya da yardıma muhtaca el uzatmasını bilecek kadar asildi Isadora. Bir geçmişi olmasa da, ailesi ya da asil bir soyadı.."Konuşmayı pek sevmiyorsun sanırım." diyen kıza o ölü bakışlarından bir tanesini fırlattı. Ne etkileyici bakışlar ama? Konuşmak için tekrar ağzını açtığından dudakları arasından şu kelimeler aks etti. "Merhaba dedim yeterli olacağını düşünerek. Her neyse, kütüphanenin tıklım tıklım olduğunu görüyorsundur. Masamda hala bir kişilik daha yer var, eğer oturmaya niyetin varsa gel. Hem yeterli olmayan kuru merhabamın ardından başka şeyler söyleme fırsatım olur belki. Konuşmayı ne kadar çok sevdiğimi görürsün. " dedi. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Kitaplardan sıkılmazdı ama bu son okumaya başladı kitabın baydığını düşündüğünde kızı da masaya davet etme nedeni de meydana çıkmıştı. Kim bilir belki kitapta daha çok eğlenirdi. Slytherin ve Gryffindor..Yeni bir atışma olabilir miydi? Zaman mekan ve oyuncular belli iken neden olmasın?

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Salı Ağus. 23, 2011 10:12 pm

Patrica bir Slyterin ile nasıl konuştuğuna akıl erdiremiyordu aslında. Ama o kızda iyi birine benziyordu. Kıza en son sorduğunu hatırlar gibi oldu:
"Merhaba. Bunu yapan tek Slytherin sensin heralde, ben Patricia ya sen ?"
Ama kız çok soğuk bir tavır takınarak:
"Merhaba.. Bunu yapmayı tercih eden tek Slytherin'li olarak..Adım Isadora."
dedi. Arada bir sessizlik olmuştu ama birbirlerine bakıyorlardı.
"Konuşmayı pek sevmiyorsun sanırım."
dedi.Kız ölü bir bakış fırlattı. Patrica o anda kanının tüm sıcaklığının çekildiğini hissetti. Açık renk olan teni,daha da açılmıştı sanki. Bir soğuk rüzgar alıp götürmüştü onu. Sonra kız konuşmaya niyetli olduğunu anlatan bir ifade takınarak
"Merhaba dedim yeterli olacağını düşünerek. Her neyse, kütüphanenin tıklım tıklım olduğunu görüyorsundur. Masamda hala bir kişilik daha yer var, eğer oturmaya niyetin varsa gel. Hem yeterli olmayan kuru merhabamın ardından başka şeyler söyleme fırsatım olur belki. Konuşmayı ne kadar çok sevdiğimi görürsün."
dedi Patrica biraz şaşırmıştı. Bir Slyterin...Bir Slyterin masasına hiç davet almamıştı Patrica ilginç bir deneyim olacaktı.Isadora yürümeye başladı. Patrica onu takip etti. Diğer Slyterin'ler bundan pek hoşlanmışa benzemiyorlardı. Isadora her ne kadar tek oturuyorsa da diğer Slyterinler pis bakışlar atıyorlardı Isadora Patrica'ya bakıyordu. Patrica'nın diğerlerine pis bakışlarını iade etmesini izliyordu.En sonunda Slyterinler önlerine döndüler. Patrica Isadora'nın önünde duran kitaba baktı.
"Acaba ne okuyordun İsadora ?.."
dedi.Kız soğuk yüzüyle ona döndü ve baktı. Sanki çok garip bir soruymuş gibi afallamış görünen kız cevap vermeye niyetli olduğunu anlatan bir hareket yaptı...

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Çarş. Ağus. 24, 2011 3:28 am

"Acaba ne okuyordun Isadora?"

Aslında kendi bile bilmiyordu ne okuduğunu. Kütüphanenin o tozlu raflarının bir köşesinden bulmuştu. Kitabın kapağı yırtık pırtık sayfaları oldukça eskiydi. O yazıları silik kapaktan pek bir şey söylemek mümkün olmuyordu haliyle. Kalın bir kitap olduğu söylenemezdi. Enteresan, yazarı belli olmayan bir kitaptı. Aslında sayfaları kaybolmamış olsaydı yazarının adını, kitabın adını rahatça söylebilirdi."Şey ıhm, bilmem okuyorum işte. Adı ya yazarı yok yani en azından ben bilmiyorum. Ama içerik olarak şiir tarzı şeyler işte. Peki sen? Sen ne okumayı düşünüyorsun ya da burada ne yapmayı planlıyorsun?"
dedi kaşlarını kaldırarak. Bir çok kez bu hareketi yapardı. Kaşlarını kaldırmak bir tik haline gelmişti onda adeta. Hemen hemen her konuşma da hatta konuşmasa kendi kendine olduğu anlarda bile kaşlarını kaldırır, yüzünü o sevimli birazda garipsenecek bir ifadeye bürürdü. Bu ona yakışırdı aslında. Genel yüz ifadesi böyle olmakla birlikte bazen de donuk ifadelerinden birini takınırdı. Arada bir de sırıtırdı o donuk bakışlarından şimdi de o donuk bakışlarından biriyle sırıttı."Gryffindor'lu olmanın nesi iyi Pat? Yani bunun senin seçimin olmadığını biliyordum. Karakterin, kişiliğin pusulanın ibresini Gryffindor'a doğru yön almış. Peki Gryffindor senin için ne ifade ediyor? Yani nasıl hissettiriyor sana?" Hep merak etmiştir Isadora. Diğer sınıftan öğrencilerin başka binalarda nasıl hissettikleri, binalarının onlara ne ifade ettiğini hep merak etmiştir. Donuk bakışları meraklı gözlerle takip etmeye başladı kızı. Yönelttiği soruların cevaplarını almak için bekledi bir süre. Sonra elindeki, sayfaları dağılmak üzere olan kitabı masaya bıraktı ve kızı süzmeye başladı.

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Çarş. Ağus. 24, 2011 8:16 am

Kız hala cevap vermemişti.Onu süzüyordu.Kıza sorduğu soru garip miydi ?.. Sonra kız toparlandı ve
"Şey
ıhm, bilmem okuyorum işte. Adı ya yazarı yok yani en azından ben
bilmiyorum. Ama içerik olarak şiir tarzı şeyler işte. Peki sen? Sen ne
okumayı düşünüyorsun ya da burada ne yapmayı planlıyorsun?"
dedi. Patrica ona döndü ve
"Ben
ödevimi yapmaya geldim aslında.Daha bu gün verilen bir ödev ama biraz
zor olduğu için şimdiden yapmak gerekir diye düşündüm aslında."
dedi.Isadora
durmuştu garip bir şekilde bakıyordu konuşurken kaşlarını kaldırıyordu
sanki tiki varmış gibiydi.Kız ona dönd ve donuk bakışlarıyla merakla onu
süzdü ve
"Gryffindor'lu
olmanın nesi iyi Pat? Yani bunun senin seçimin olmadığını biliyordum.
Karakterin, kişiliğin pusulanın ibresini Gryffindor'a doğru yön almış.
Peki Gryffindor senin için ne ifade ediyor? Yani nasıl hissettiriyor
sana?"

Patrica şaşırmıştı.Neden böyle bir soru sormuştu ki ?..
"Aslında bir Gryffindor olmak için çok cesur olmam gerekirdi.Ve Gryffindor'a seçilmek çok büyük bir şok oldu. Ailemde hiç Gryffindor yok.Gryffindor benim için en ufak bir şey ifade etmiyordu.Seçildiğim anda abim Lilou beni kardeşlikten reddetti. Tüm ailemiz Karanlık Lord için savaşırken öldü.Ve Gryffindorlu olmanın nesi güzel diye soruyorsan?.. Her eşyi güzel kötü bir yanı yok. Bir kere insanlar soğuk değil. Boş suratlar yok. Her gün deli dolu geçiyor. Herkes birbirini destekliyor.Ya da diğer binadan olanları ezmiyoruz. Yani başkalarına 'Bulanık Dostu' 'Bulanık' diye lakaplar takmıyoruz. Ya da şöyle bir örnek daha 1-2 dakika önce gördük. Yardıma ihtiyacı olan bir insana yardım etmek yerine güldüler "
dedi çok hızlı konuşmuştu kız şaşırmış gibiydi Patrica bir soru sordu
"Peki!. Slyterin olmanın güzelliği ne ?.. Yani Slyterin olmak nasıl bir şey bana anlatır mısın ?.."
dedi kız kaşlarını kaldırdı demek ki konuşacaktı...

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Ptsi Ağus. 29, 2011 4:44 am

"Aslında bir Gryffindor olmak için çok cesur olmam gerekirdi.Ve Gryffindor'a seçilmek çok büyük bir şok oldu. Ailemde hiç Gryffindor yok.Gryffindor benim için en ufak bir şey ifade etmiyordu.Seçildiğim anda abim Lilou beni kardeşlikten reddetti. Tüm ailemiz Karanlık Lord için savaşırken öldü.Ve Gryffindorlu olmanın nesi güzel diye soruyorsan?.. Her eşyi güzel kötü bir yanı yok. Bir kere insanlar soğuk değil. Boş suratlar yok. Her gün deli dolu geçiyor. Herkes birbirini destekliyor.Ya da diğer binadan olanları ezmiyoruz. Yani başkalarına 'Bulanık Dostu' 'Bulanık' diye lakaplar takmıyoruz. Ya da şöyle bir örnek daha 1-2 dakika önce gördük. Yardıma ihtiyacı olan bir insana yardım etmek yerine güldüler. Peki!. Slyterin olmanın güzelliği ne ?.. Yani Slyterin olmak nasıl bir şey bana anlatır mısın ?.."

Aha, ilginç bir hikaye daha diye düşünerek gülmeden edemedi Isadora. Bu ona oldukça garip gelmişti. Beş parmağın beşi bir değildi. Abisinin onu reddetmesi garipti. Gerçekten..Kardeşi her ne kadar bir Gryffindor'lu ve kendisi de Slytherin'li olsa da bu reddetmeyi gerektirmeyen bir sebepti. Karakterler, kişilikler..Gryffindor'lu olması onun tercihi değildi. Bu aslında Gryffindor'un tercihi idi. Karakteri ve onun kişiliği Gryffindor'un kollarına atmıştı onu. Baştan bei kucak olan Gryffindor'un ellerine düşmüştü. Nesi garipti? Reddedilmeyi gerektiren ne idi? Cesurca, ailesinin kime ya da kimlere hizmet ettiğini söylemişti Patricia. Karanlığın yapması gereken şey onu reddetmek değil aksine iyice içine alıp Gryffindor kanadında daha doğrusu bir Gryffindor'lu olarak Zümrüdanka Yoldaşlarının kanadında neler olup bittiğini öğrenmekti. Yapacak bir şey yoktu. Reddetmiş olmaları onların hatasıydı, düşünmemişlerdi şapşallar.Garipsedi. Bir Slytherin'li olarak böyle düşünüyordu Isadora.

"İnsanlar soğuk değildir Patricia. Gerçekte kimse soğuk değildir. Damarları arasında akan kanı bile sıcak iken..İnsanları soğuk olmaya iten nedenler vardır. Ayrıca birilerini ezmek, aşağılamak..Bu bina meselesi değil bu bir karakter meselesidir. Tamam karakterine göre bir binaya giriyorsun belki ama..İnsanı kendini durdurması ve tutarlı davranışlar sergilemesi kendi elinde. Kişinin elinde.. Onlar yardım etmedi. Ama bende bir Slytherin'liyim. Bende Salazar'ın kızıyım. Yardım etmek yerine kahkaha atabilirdim. Yapmadım. Kanı bozuk bir Slytherin'li olduğumdan değil, çünkü öyle değilim. Salazar'ın asilliği, düşmüş birine el uzatacak kadar büyüktür. Soğuk olabiliriz, sinsi olabiliriz ama yeri geldiğinden düşmüş birine el uzatırız. Şuna inanıyorum ki, rekabet edeceği kişilerin kendi dengi olmasını isterdi o. Sen şimdiki Slytherin'lilere bakma. Onlar ruhunu taşıdıklarını sandıkları yüce Salazar'ın kemiklerini sızlatmaktan başka bir şey yapmıyorlar. Ben onun yolundan gitmeye çalışıyorum. Slytherin'in en güzel tarafı ise şu, tüm binalardan parça parça alınmış özellik, evet evet ben böyle düşünüyorum. Cesurlar sadece Gryffidor'da mıdır? Evet belki olabilir ama emin ol Salazar'da cesur bir adamdı. Godric kadar olmasa da evet o da cesur bir insandı. Zeki idi. Ruhsuzdu ama el uzatmayı bilendi. Slytherin'i seviyorum. Korkup kaçan bir çok Slytherin'li görebilirsin ama hiç biri gerçekten anlamda taşıyor değildir. Başta dediğim gibi biraz da karakter meselesi." dedi Isadora masaya parmaklarıbı ritmik bir şekilde vurarak.

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Salı Ağus. 30, 2011 5:53 am

Kız biraz garipsemiş görünüyordu. Kim olsa aynı şeyi yapardı. Çünkü ; Sırf Slyterin değilde bir Gryffindor olduğu için aileden atılmıştı. Ama bu onun suçu değildi. İşte Lilou bunu anlamak istemiyordu. Sırf annem babam Karanlık Lord için kanlarının son damlasına kadar savaştıkları , Karanlık Taraf'ta oldukları için bizim de öyle olmamız gerektiğini düşünüyordu Lilou. Ama ben teyzemde büyümüştüm. O çok farklı düşünüyordu. Annem ve babamın -hatta Lilou'nun- düşündüğünden çok farklı. O Aydınlık tarafı seçmişti kız konuşmaya başlayacağını anlatan hareketi yaptı ve kaşlarını yukarı kaldırdı ve sonra sessizliğini bozdu "İnsanlar soğuk değildir Patricia. Gerçekte kimse soğuk değildir. Damarları arasında akan kanı bile sıcak iken..İnsanları soğuk olmaya iten nedenler vardır. Ayrıca birilerini ezmek, aşağılamak..Bu bina meselesi değil bu bir karakter meselesidir. Tamam karakterine göre bir binaya giriyorsun belki ama..İnsanı kendini durdurması ve tutarlı davranışlar sergilemesi kendi elinde. Kişinin elinde.. Onlar yardım etmedi. Ama bende bir Slytherin'liyim. Bende Salazar'ın kızıyım. Yardım etmek yerine kahkaha atabilirdim. Yapmadım. Kanı bozuk bir Slytherin'li olduğumdan değil, çünkü öyle değilim. Salazar'ın asilliği, düşmüş birine el uzatacak kadar büyüktür. Soğuk olabiliriz, sinsi olabiliriz ama yeri geldiğinden düşmüş birine el uzatırız. Şuna inanıyorum ki, rekabet edeceği kişilerin kendi dengi olmasını isterdi o. Sen şimdiki Slytherin'lilere bakma. Onlar ruhunu taşıdıklarını sandıkları yüce Salazar'ın kemiklerini sızlatmaktan başka bir şey yapmıyorlar. Ben onun yolundan gitmeye çalışıyorum. Slytherin'in en güzel tarafı ise şu, tüm binalardan parça parça alınmış özellik, evet evet ben böyle düşünüyorum. Cesurlar sadece Gryffidor'da mıdır? Evet belki olabilir ama emin ol Salazar'da cesur bir adamdı. Godric kadar olmasa da evet o da cesur bir insandı. Zeki idi. Ruhsuzdu ama el uzatmayı bilendi. Slytherin'i seviyorum. Korkup kaçan bir çok Slytherin'li görebilirsin ama hiç biri gerçekten anlamda taşıyor değildir. Başta dediğim gibi biraz da karakter meselesi." dedi Isadora masaya parmaklarıbı ritmik bir şekilde vurarak. Patrica şaşırmıştı ne cevap verseydi sonra "Anladım" dedi kız bu cevabı beklemiyor gibiydi garip bir şekilde ona bakıyordu. Bu bakışma devam ediyordu. Patrica kıza " Kendini bu kadar iyi ifade edebilmen çok hoş Isadora " dedi. Kızın ağızını bıçak açmıyordu. Patrica "Ve sen çok asil bir Slyterinlisin. Kesinlikle Salazar'ın kızlarından birisin." dedi ...

Konu: Geri: Bir Aslan Bir Yılan Çarş. Eyl. 07, 2011 6:58 am

"Anladım." dedi sarışın kız ve konuşmasına şu şekilde devam etti. "Kendini bu kadar iyi ifade edebilmen çok hoş Isadora." diyen kıza gülümsemekle yetindi. Bu kez konuşmak yerine çenesini kapattı. Genç kızın gözleri Isadora'nın üzerinde geziniyordu. Yutkundu. Kuruyan boğazından o tükürük birikintisini geçirmeye çalıştı. Salık saçlarını omuzlarından geriye doğru attı. Sıkıntılı bir hal aldı Isadora'yı. Gözlerini sabit bir noktada tutmaktan vazgeçip etrafı süzmeye başladı. Öğrencilerin bir kısmı kütüphaneye giriş yaparken bir kısmı da kütüphaneden ayrılıyordu. Daha fazla burada kalmaması ve gitmesi gerektiğini düşündü. Yine de düşüncesini hemen uygulamaya koymadan biraz daha oturmayı yeğledi. Ellerini ensesinde birleştirdi ve gözlerini masanın üzerindeki kitaba dikti. Kitabın sayfalarının arasına sıkıştırılmış bir kağıt gözüne çarptı. Çok dikkat çekmeden ellerini açarak kitabı önüne doğru çekti ve kitabın kapağıyla beraber sayfaları açarak kağıda baktı. Birbirine neredeyse bitişiik yazılmış kelimelerle şöyle yazıyordu.

"Benden kaçamayacağını biliyordun. Belki de sana nefesin kadar yakınımdır Dora.

Trevor Lanchester"

Kalp atışları hızlandı. İliklerine kadar titredi. Bedenini kaplayan bu korku yüzünün sararmasına sebep oldu. Damarlarından belli bir hızla ilerleyen kan sanki beynine hızlıca vurdu. Okuduğu kelimeler üzerinde şok etkisi yarattı adeta. Ne yapacağını bilemedi. Düşünemiyordu. Parmaklarını attığı kafasını kaşıdı. Uzun tırnaklarını saç derisine geçirdi. Kaşıdı. Nasıl yani? Trevor onu bulmuştu! Bu notu bırakan biri ona..evet nefesi kadar yakındı demek ki..Lanet olsun. Çevresinde olabilir miydi? Hayır. Göze batardı. Peki Hogwarts'ta mıydı? Profesörler, yönetim biri onu muhakkak engellerdi. Bunu göze alamazdı. Kağıdı kitabın arasından çıkarmadı. Sertçe kitabın kapağını kapattı ve çantasına attı telaşlı bir şekilde. Masadan kalktı. Son bir cümle kurabildi karşısındaki kıza. "Daha sonra görüşürüz Patricia." dedi kızın yüzüne bakmadan. Kütüphaneden hızlı ve telaşlı bir şekilde uzaklaşmaya başladı.

Spoiler: