Kanlı Görev

Lilou, zor bir dönem geçiriyordu. Bir yandan sınavlara hazırlanırken, bir yandan da Kutsal Direnişçilerin bir kaç gereksiz üyesi fena halde canını sıkıyordu. Alex onu çağırmıştı fakat birtakım işlerinden ötürü geç kalan Lilou görevi kaçırmış olmalıydı. Alex, Lora ve Richard'a görevi anlatırken duymuş ve kendinin bu görevden alındığını duyunca güvendiği tek insan olan Alex'e çok sinirlenmişti. Zaten Lora ve Richard onu pek sevmezdi. Çok üzülmüş olamazlardı bu duruma. Lilou kendini onlardan daha yetenekli görüyordu. Görevi o almalıydı. Bir vampirden bahsetmişti Alex. Yerini duyamamıştı Lilou belki ama aklını çalıştırmış ve vampirlerin sık yaşadığı Salton Ormanı'nda olabileceğini tahmin etmişti. Denemeliydi. Bu ona bir şey kaybettirmezdi. En azından Lilou böyle düşünüyordu. Ensesinde ölümün nefesini hissediyordu. Azrail peşindeydi son günlerde. Ama korkmuyordu. En azından bir Ravenclaw öğrencisi bile buna cesaret ediyorsa, Lilou'nun orada olmaması saçma olurdu. Evet. Lilou oraya gidecek ve cesurca savaşacaktı.

Gözlerinden okunmayan bir sevgi de besliyordu aslında Lora, Richard ve Alex'e. Okul artık onun için önemli değildi. Yanına alacağı tek şey asası ve yüreğiydi. Lilou bir tam görücüydü. Salton Ormanı'na gideceklerinden emin olduktan sonra kendini yormamak için devamına bakmadı bile. Yüzüklerinden dolayı nerede olduklarını bulması zor olmadı. Hogwarts'ın cisimlenmenin yasak olduğu alanından çıktıktan sonra cisimlenen Lilou bir anda kendini; Alex, Lora, Richard ve Vampir'in olduğu yerin ortasında buldu. Gürültülü bir şekilde gelen Lilou'yu fark eden vampir bir anda ortadan kayboldu. Lilou bir çuval inciri berbat ettiğini düşünüyor ve zaten suçluluk duyuyordu. Lora ve Richard'ın onun üstüne gelmesi Lilou'yu çok rahatsız etmişti.

Richard, "Ne yaptığını sanıyorsun sen!? Geç kaldın ve bu da yetmezmiş gibi görevi mahvettin!" diye çemkirdi Lilou'ya. Lilou dik bakışlarını sınıf arkadaşına yöneltmişti şimdi. O sırada soğuk soğuk terleyen Lilou arkadan gelen Lora'nın sesiyle iyice zıvanadan çıkmıştı. "Nerelerdeydin Lilou G'ladheon?". Soyadının söylenmesine alışık olmayan Lilou ilk başta bu söz başka birine söylenmiş gibi hissetse de aslında tam da kendisine söylenmişti. Lilou'nun elleri saçlarının arasına girmişti. Özür dileyecekti belki de. Vampirin peşine düşüp onu yakalayarak kendini affettirecekti ya da... Ama bu kadar üzerine gelmeleri ve Alex'in de buna kayıtsız kalması onu sinirlendirmişti. Lilou, sinirli olmasına rağmen gayet soğuk bir sesle, "Ben olmadan vampiri halledebileceğinizi mi sandınız? Hah. Aranızda en iyi benim bu konuda. Ben olmadan hiçbir şey yapamazdınız. Lora, sen mi halledecektin vampiri? Gözlerindeki korkunun kokusunu alıyorum Lora." dedi.

Ne kadar sert çıkışmış olsa bile yaptığı hatanın farkındaydı Lilou. Kalbi göğüs kafesinden fırlayacak gibi olmuş, midesi ise karnında tango yapıyordu adeta. Ama ölümün tangosuydu bu...

"Madem öyle git yakala o vampiri Charles!". Richard haklıydı. Lilou'nun bir şey söylemeye hakkı yoktu. Lilou bugün buraya kutsal bir amaç uğruna gelmişti. Şakaklarından akan terin her damlası hırs ve arzu doluydu. Bugüne kadar yapmadıklarını gerçekleştirmek için gelmişti buraya. Richard ona bağırıp tehditler yağdırıyordu. Lilou söylediklerinin tek kelimesini dinlememişti. Ne dediğini anlamıyordu. Çok garip şeyler hissediyordu. Bir anda Richard'ın asasını ona doğrultup geriye doğru bir adım attığını hissetti. Lilou asasını ters elinde, gayet rahat bir şekilde tutuyordu. Hiç karşılık verecekmiş gibi durmamasına rağmen içten içe hissettiği suçluluk duygusu bastırılıyor gibiydi. Richard onu tahrik etmeye devam ediyordu. Lilou ve egoları, bir yerde patlak verecekti. Evet. Beklenmedik bir hareketle Lilou düello pozisyonunu aldı. Lora onlara susmalarını ve kavgayı kesmelerini söylese de artık büyü asadan çıkmıştı bile...

Her şey çok yavaş gerçekleşiyordu. Lilou kendini çok kötü hissediyor ama düelloya hiç olmadığı kadar da hazır hissediyordu. Fransızca bir şeyler mırıldandı. Lora dil dökmesinin bir işe yaramadığını anlamış olacak ki, o da asasını çekti. Richard ve Lilou karşı karşıya, ikisi de birbirinden bir hamle beklerken Lora da düelloya hazırlanmıştı. Hayır. Lilou asla bir kadına büyü yapamazdı. Yapmayacaktı da. Bu hayatı pahasına bile olsa. Gözlerini kapattı. Dua edip derin bir nefes aldı. Richard'la burada düello yapmak istemiyordu. Ama artık başka çaresi kalmamıştı. Göğüs kafesinin üstündeki baskı açıklanamayacak bir hâl almıştı. Lilou asasını savurdu ve Richard'a doğru tüm kiniyle bağırdı; "Expelliarmus".

RP out: Kusura bakmayın. Geç ve kısa oldu...

Lilou sadece tek bir kelime duymuştu. Karanlıkta yankılanan ve bir çığlıkla karışan bir ses. Her şey etrafında dönüyordu sanki. Ya da o hareketliydi. Evet. Buna karar vermek çok zordu. Üzerine gelen parlak bir ışık ve ses. "Sectumsempra!". Bir anda arkasında beliren Alex'i fark etti. Büyü tam ona doğru gidiyordu. Richard kötü bir nişancıydı demek ki. Lilou kendini bir anda Alex'in önüne attı. Göğüs boşluğunda bir acı hissetti. Daha sonra kafasında bir acı hissetmeye başladı. Yere düşmüştü. Kafasını çarpmıştı. Gördüğü ışık tam göğsünde patlamış ve onu 2 metre kadar geriye savurmuştu. Nefes almakta güçlük çekiyordu. Etraf çok parlak bir hal almış, sesler karışmaya başlamış, her şey nefes alır duruma gelmişti. Toprak, gökyüzü, yıldızlar ve üzerine düştüğü; sarı, kuru ve hüzünlü yapraklar. Birtakım sesler duyuyor fakat anlamlandıramıyordu. Sesler birleşip kelimeleri, kelimeler birleşip cümleleri oluşturamıyordu...

Lilou haykırırcasına bir çığlık attı. Sesi kalınlaşmış ve çatallanmıştı. Çok büyük bir acı hissediyordu. Elini son kalan gücüyle göğsüne götürdü. Göremiyordu ama göğsündeki sıcak sıvının kan olduğunu anlaması çok uzun sürmedi. Bu kısa süre geçtikten sonra artık hissizleşmeye başladı. Artık acı ve nefret duymuyordu. Yüzüne bir gülümseme yerleşmişti. Belki de bu ilk defa oluyordu insanların içinde. Gözlerinin önünde 3 siluet belirdi. Seçemiyordu kim olduklarını. Sesi kesilecekti. Bunu bilmesine rağmen konuşmaya çalıştı. Derin bir nefes aldı ve kısık bir sesle, "Üzgünüm. Başaramadım." dedi. Birinin elini tuttu ve gözleri usulca kapandı. Nefes almıyordu.