Sadece Huzur

Konu: Sadece Huzur Çarş. Ağus. 11, 2010 2:59 am

Steve Hogwarts'a geldiğinden beri en zor günlerini yaşıyordu.Yasak korşdor'da yakalandı ve bu yüzden Dırdırcıya çıktı.Çıktığı gibi çok ağır eleştiriler aldı.Adel ile barışık olup olmadığını bilmiyordu.Biraz huzur bulmak için Işıklı Orman'a geldi.Aradığı şey Sadece Huzur.Ormanda gezerken yorulduğunu fark etti ve bir ağaca yaslandı.Fakat asası düştü.

-Lanet olsun.

Steve ''Lanet olsun'' diye bağırdı.Normalde bunu yapmazdı fakat bu sefer yaptı.Son bir kaç gündür böyleydi.Herşeye patlamaya hazırdı.Her şeye sinirlendiyordu.Bir anda aklına Dırdırcının kuşları geldi.

-Evet ormana gelip oturduğumuda editörünüze söyleyin.Yine ağır eleştiriler söylesin bana.Yine küçük düşiyim.

Bir anda ağlamaya başladı.Aynı zamanda yine sinirlendi.Asasın çıkardı ve baktı.Steve Hogwarts'a gelmeden bunları yaşıcağı aklına bile gelmezdi.Steve'in aklından geçen normal biri olmaktı.Ortak salona girdiğinde gözler ona çevriliyordu.Aynı şekilde büyük salona.

-Ölmek istiyorum.

İçinden sürekli bu geçiyordu.Ağlamaya devam edince kalkmak istedi fakat yere düştü.Yere düşünce ağlaması ikiye katlanmıştı.Steve kendinden geçince hep burnu kanardı ve burnu kanamaya başlamıştı.Aldırmıyordu çünkü yerde baygın yatıyordu.

Konu: Geri: Sadece Huzur Çarş. Ağus. 11, 2010 9:02 am

Pembe Glayörler,beyaz açelyalar,kırmızı petunyalar,mor küpe çiçekleri,kırmızı gelincikler,beyaz ve mor çan çiçekleri....Buraya daha sık gelmeliyim..!
Sonderece huzurlu,sessiz sakin,ortalarda durmadan "Merhaba Steve..!"diye dolaşan sarışın bir sürtük,ve onu kırmamaya çalışan bir erkek arkadaşa sahip olduğum düşünülürse bu yılki en huzurlu günüm olduğu söylenebilir...
Keşke her şey bu kadar çeldirici olmasa...Steve ile eskisi gibi olsam, Stephanie'ye katlanabileceğimi zannetmiyorum,tabii Steve'in onu kırmak istememesi de malum. Onu kırmazsa,onu bizden uzaklaştıramazsa biz mutsuz olacağız.Biz mi değerliyiz Stephanie mi daha değerli anlamadım ki onun için?Ama ondan uzak kalmak da fazlasıyla acı verici..
Burada çiçeklerin ortasına oturmuş,masmavi gökyüzünün,ve güneşin o tatlı sıcaklığı yüzümü yalayıp geçerken düşüncelere dalmıştım...

-Lanet olsun.

[Bu da ne?Yoksa ölüm Yiyenler mi bastı? Elimi cebime attım ve asamı çıkardım.Aklımdan tüm saldırı ve korunma büyülerini geçirmeye başladığım sırada ses çıkarmamaya özen göstererek ayağa kalktım ve doğayı dinlemeye koyuldum.Ses sanırım Doğu'dan geliyordu.Ve sesin şiddeti fazla olduğuna göre pek de fazla uzak sayılmazdı.Ama burası Aydınlık tarafta eğer karanlık taraftan biri gelmiş olsaydı mutlaka bir şeyler olabilirdi...Peki ya bir casussa? Tamam iyice paronayaklaşmaya başladım kabul ediyorum.Aslında kendimi tehlikeye atmadan kimin geldiğini öğrenebilirim.Ama bu büyüyü tek başıma yapabilir miyim bilmiyorum.Ama denemekten zarar gelmez değil mi?Asamı kafama sertçe vurdum ve "Salvio Hexia" dedim.Bir şey hissetmedim.Olmadı işte işe yaramadı...Ne yapacağım şimdi? Ve artık ümidimi kestiğim anda sanki başımdan aşağıya soğuk su damlacıkları dökülüyormuş gibi hissettim.Bu sanki böyle soğuk su ile duş alıyormuşsun gibi aynı...Soğuk damlacıkları ayaklarımı da geçtikten sonra bir şey hissetmedim.Sanırım olmuştu.Hayalbozan büyüsü.İşe yarayan bir büyü...Çok daha ağır adımlarla yürümeye başladım.Tamam görüntü yok ama ses de olmayacak değil ya...Yavaşça ağaçların arasına daldım.Kalın gövdeli,uzun dalları olan çoğunun adını bile bilmediğim bir sürü ağaç ve hepsi ayrı bir havada.Sanki hepsi bir bütünmüş gibi.Birbirlerini tamamlıyorlar...Ağaçlara olan hayranlığım ta ki yerde sırtı bana dönük olarak gördüğüm kişiye kadar.Kim olduğu belli olmuyordu ama sanki tanıdık gibiydi...
Koşarak yatan kişinin arkasına gelip dizlerimin üzerine oturdum. Yüzünü bana döndürdüm ve-Steve..!Tabii ki de bir anda ağzımdan çıkan çığlığa engel olamadım.
Burnundan kan gelmişti ve kirpik kökleri kızarmıştı.Açıkçası bir an korktum.Acaba saldırıya mı uğradı ki? Asası nerde? Ah Merlin’e şükür ki buradaymış.
Ferula büyüsünü kullanarak ilk önce yüzündeki kanları temizledi. Gözlerinin altı morarmıştı ve yüzü çökmüştü.Senin suçun Steve, benim değil...İlk önce Hayalbozan büyüsünü bozdum.Sonra Steve’i de alıp Hogwarts’a cisimlendim...

Konu: Geri: Sadece Huzur Çarş. Ekim 06, 2010 4:49 am

Tam bu sırada Albus ellerini ovuşturuyordu.Aydınlık taraftan birine farkedilmeden zarar vermişti.Üstelik ikisi de hayalbozan büyüsü sayesinde onu görememişti.Önce "wingardium leviosa" dedi ve Steve'in asasını düşürdü Steve "Lanet olsun!" dedi.Sonra kalkmak istedi ama küçük bir uğursuzluk büyüsü bu işi de halletti.Sonra mutlulukla uzaklaştı.

Konu: Geri: Sadece Huzur Çarş. Ekim 06, 2010 5:05 am

Spoiler:

Konu: Geri: Sadece Huzur Çarş. Ekim 06, 2010 11:56 pm

Bu RP daha önceden sonlanmıştır.
Albus Poter; lütfen bir rp yapacaksanız karşısındakinin haberi olmadan onun rp'sine girmeyiniz. Ayrıca rp'ler en az 7 satır olmak zorundadır.
Konu kilitlenmiştir.

Konu: Geri: Sadece Huzur Paz Kas. 21, 2010 8:15 am

Ormanda geziniyordu Austin ve haykırdı..... neden ben Ailemi Kaybettim hayatımda kimse yok Sad.

Keşke ailemi kaybetmeseydim ailem öldü peki nasıl bunu öğrenmeye çalışıyorum ama iz yok bulamıyorum ölmek istiyorum artık tehlikeli yerlere gidicem Belki ölürüm hayatta yanlızım yardım edicek biri lazım ! yok deliricem yha herkez beni bırakıp bir gün giderse napıcam artık bn bir hiçim napıcam hayattan beklentim yok yanlızım Sad.

keşke ailem olsaydı en iyi arkadaşım steve sayesinde ayaktayım unutmadan Médalainé arkadaşım olmasaydı bende yaşamak isterdim hayata tutunma sebebim sizsiniz arkadaşlarım

Konu: Geri: Sadece Huzur Paz Kas. 21, 2010 8:17 am

rp bitti dostum Wink

Konu: Geri: Sadece Huzur Paz Kas. 21, 2010 8:18 am

kaptırmışım kendimi valla özür dilerim Happy

Konu: Geri: Sadece Huzur Paz Kas. 21, 2010 8:21 am

sorun değil Happy

» Sadece Huzur 2