Chloé,aşağıdaki tıkırtıya uyandı.
Kaç saattir uyuyordu bilmiyordu.Beli tutulmuştu,önemli bir araştırma üzerindeydi ve aslında uyumaması gerekiyordu.Bu araştırma çok gizliydi ve Chloé dışında bilen bir-iki kişi vardı.Bu araştırma bakanlıkta çalışan bir grup üzerineydi,aydınlık taraftaydılar ama Chloé bundan hiç emin değildi.Chloé onların bakanlıktan bilgi sızdırdıklarına dair çok kesin bir bilgi almıştı.Bu hikaye aslında çok garip başlamıştı.Kanadı kırılmış -belki de büyüyle zarar verilmiş- bir baykuş Chloé'nin evinin balkonuna düşmüştü.Chloé,merakına yenilip ayağına bağlı mektubu okumuştu.Sihir bakanlığından çıkma bir parşömendi ve karanlık tarafta olduğu kesin birine yazılmıştı.Bu olaydan bir kaç hafta sonra bir arkadaş toplantısında içilen 1-2 kadeh -ya da şişe- ateş viskisinden sonra ağızlardan çıkan cümleleri Chloé dışında kimse hatırlamıyordu.Harfiyen hatırlıyordu cümleleri.
''Yazları bile upuzun cübbe giyiyor,hiç mi terlemiyor bu adam yahu?''demişti biri bakanlık çalışanı Honoré için.
''Kolları sargıda hep,zavallının.Üzülüyorum haline.Tahliksizlik,büyük tahlihsizlik.''diye bir cümle de geçmişti Janet için.
Chloé,bu cümleleri hafızasına kaydetmişti.Ve o günden yaklaşık altı ay sonra,yani bugün herşeyi ortaya çıkartmasına çok az kalmıştı.Bu altı ay içinde Chloé'nin başına bir çok şey de gelmişti.Yaklaşık 5 kez saldırıya uğramıştı.Bir keresindeyse öldüren lanetten son anda kaçmıştı.Çalışmalarını çok gizli tutuyordu ve yerini ondan başka kimse bilmiyordu.Yaklaşık bir tomar kağıt sürekli şekil değiştiriyordu evin içinde.Bir gün içi çiçek dolu bir vazo,bir gün koskoca bir bavul oluveriyordu.Ve şimdi bir tomar kağıt yanında uyuyakaldığını farkediyor ve içeriden gelen tıkırtıları duyuyordu.Sessizce ayağa kalktı,asasını sıkıca tuttu.Hiç bir şeyden korkmuyordu.Bugün ölebilirdi ya da bu işten sıyrılıp,başarılı bir araştırmaya imza atabilirdi.Bir tomar kağıdı önüne aldı ve sessizce asasını doğrultup kağıtlara doğru salladı.Kağıtlar bir anda yok oldu,onun yerine kocaman beyaz bir yüzük konuverdi eline.Chloé bu büyüyü yapmak için çok çalışmıştı ve başarılı olmaktan memnun oluyordu her seferinde.Fakat şu an sorunu daha büyüktü.Aşağıdaki sesler gitgide artıyordu,aşağıdaki her neyse ya da her kimse evi iyiden iyiye dağıtıyordu.Chloé,üstünü başını düzeltti asasını elinde sıkı sıkı tutarak kapıya doğru yürüdü.Kapıyı açtı ve en cesur sesiyle ''Orada kim var?'' diye sordu.İçeriden ses gelmemişti ve tıkırtı da kesilmemişti.Chloé garipsedi ve emin adımlarla aşağı doğru yürüdü..
Konu: Chloé D'Buevea 
Paz Mart 20, 2011 4:50 am
