Hogwarts Su Savaşı | Fight or be ready to get wet.

“Saçım olma- SAÇIM! YOU SON OF VERBITSKY!” Çığlığı patlatan genç kız Alexander’ın saldırısı karşısında zor durumdaydı ki, onu durdurmak için elinden gelen her şeyi yapabilirdi. Phoenix’le bir olup üzerine saldırmayı düşünse de kızı hiçbir yerde göremiyordu. Giovanni’yi de göremediğine şaşırmadı. Bu durumda o ikisi Gianna’dan kurtulup oynaşmak için vakit yarattıysalar gayet normal olurdu. Fakat bu demek değildi ki, April Alex’in sulu şakalarının kurbanı olmalıydı. “Aguamenti!” Asasından çıkan sular adamı sular içinde bırakınca kıvırcık saçlarını elleriyle düzeltmeye kalkan Alexander atağa hazırlanıyordu ki, onu durduran Aaron oldu. Küçük kuzeninin kendisine yardıma geldiğini düşünen April ona göz kırptı. O an, amacının yardım olmadığını anladı. Hayır, Aaron’ın amacı saklanmaktı, savaşmak değil. Tüm kuruluğu ile öz abisi gibi gördüğü Alex’in bacağına yapışmış, Dominic Malfoy’dan saklanıyordu. Genç adam tereddüt etmeden bir Slytherin’i ıslatmanın keyfine vararak yerdeki Dominic’i ıslattı. Yere nasıl düşmüştü ki? Bu sorunun cevabını Dominic, Aaron’ın bacağına yapıştığında anladı April. Yapabileceği iki şey vardı; ayağa kalkmış olan Slytherin’i ıslatmak, Aaron’ı göle sürüklemek. Hangisinin daha heyecan verici olduğunu düşünüyordu ki hemen ileride Lindsay’i havaya kaldırmış Benedict’i gördü. Genç adam kasları sağolsun küçük kızı havada hiç kütlesi yokmuş gibi kaldırmış, tepinmelerine aldırmadan göle sürüklüyordu. Tereddüt etmedi April ve Dominic’in önünden geçerek Aaron’ı kavrayıp kucağına aldı. Eh, yaş farkı ne olursa olsun onu tutması mümkün değildi. Tam Aaron kucağından kurtulmuştu ki, Gordon’ın gazabından kurtulamadı. Belki April onu tutacak kadar kuvvetli değildi; ama Gordon öyleydi. “Roxana’yı ısırmak ha?” Şaşkınlıkla onlara bakan April, Aaron’ın bunu yaptığından emindi. Kafasını iki yana olumsuz anlamda sallayıp Gordon’a gölü işaret etti. Aaron’ı tuttuğu gibi göle fırlatan genç adam, küçük çocuk gölün dibini boyladığında kahkaha attı. Ona katılan April kahkahalara boğulurken bir anda kendisini havada buldu. Bu defa kucağa alınmış olan kendisiydi. Yapanın kim olduğuna bakmak için kafasını kaldırdığında Holden ile göz göze geldi ve bir kahkaha kopardı. April için eğlence şimdi başlıyordu.

“Bu ıslak gün için fazla kurusunuz bayan,” dedi Holden ve kızın çırpınmalarına aldırmadan onu göle sürüklemeye başladı. Onun sırtına yumruklar indiren April kahkahalarını da durduramıyordu. Holden’ın Margeaux ya da Marcella ile oynaşmadığına mutluydu işin aslı. Onu kıskanmaya hakkı vardı, sonuçta Holden ona aitti! Elbette gayet aşktan arınmış bir biçimde. Onların arasındaki bağ farklıydı, ikisinin de kalplerinin başkasına ait olduğu kesindi. “Bırak beni Hol-” cümlesini bölen Colton oldu. Colton ikiliyi ıslatmaya başladığında istemsizce onu bırakmak zorunda kaldı Holden ve ikizine döndü. Bu fırsattan yararlanan April gömleğini çıkarıp gözüne kestirdiği bir alana fırlattı. Evet, sanki binalarına hayatlarını adamış gibi görünen diğer kızların renk çeşitliliğine inat, April’ın üzerinde sarı sutyen yoktu. Kız gayet desenli pembe ve grinin tonlarının süslediği bir takım giyiyordu ki; bu onu en orijinal yapıyordu. Eh, April’ın modaya düşkünlüğünü herkes bilirdi sonuçta! Herkesin yavaş yavaş göle girmeye başladığını gördüğünde yanından geçen Shane’in haykırışlarını duydu. “Hayır hayır hayır işediğim yere girmeyeceğim sizi bok kafalılar.” Ağzı açık ona bakan April bunu duyduğundan hiç memnun değil, göle giren insanlara baktı. İmkanı yoktu o göle girmeyecekti. Tam o an geri adım attı ki, sırtına Hogwarts’ın en deli kızı çarptı. Hızla arkasını dönen April ıslatmaması için bağıracaktı ki Astrid’in de aynı şekilde çığlık atmakta olduğunu gördü. İki kız birbirlerine şaşkınca bakıp, bir an için sustular. Sonra aynı anda asalarına sarıldılar. Daha beş saniye geçmemişti ki, kızın ardından Flair fırladı asasıyla herkesi ıslatarak. İkiliyi bırakan April kendi etrafında üç yüz altmış derece döndü. Eugene ile göz göze geldi ve adam hiç affetmeden kızı kucakladığı gibi –bu ikinci kez oluyordu bugün, lanet olsun- göle fırlattı. Kaderinin Aaron’la ortak olması nasıl bir adaletti? Bunun Hufflepuff kısmı neredeydi?!

Nefes almaya çalışarak gölün derinliklerinden yüzeye doğru yüzmeye başladı. Tam oksijene kavuşmuştu ki, birisi bacaklarını kavrayarak onu yukarı, daha da yukarı çıkarttı. Çığlık atan April, Hans’ın omuzlarında tamamen yukarı yükseldiğinde düşecekti ki son anda dengesini buldu. Yüzünü adamın yüzüne bakmak için eğdiğinde saçları suya girdi ama umursamadı, zaten artık çok geçti onları korumak için. Hans ona otuz iki diş gülümsemelerinden birini bahşetti ve tersten ona bakmakta olan April kafasını kaldırıp dikeldi. “Hadi onları haklayalım!” Hans’ın boynuna sıkıca tutunduğunda herkesin ikili gruplar halini almaya başladığını fark etti. Tam o an, önlerindeki alandan bir insan adeta yukarı fırladı. Tıpkı Hans’ın April’ı aldığı biçimde. Krystelle Bartolomej gözlerini henüz açmamışken onları fark etmedi ve onu omzuna alan ikizine söylenmeye başladı. “Eteğimi kaybettim!” Kız gözlerini açtığında önce April ile göz göze geldi ve ardından bakışlarını Hans’a kaydırdı. Olanları bilmiyor olsa, durumu garip bulmazdı April ama olanları biliyordu ve olay kesinlikle garipti. Krystof ileri doğru bir adım attı ve kollarını Hans’ın omzuna uzattı. Krystelle da çok geçmeden kendisini toparladı ve suratında Slytherinlere özgü bir sırıtma eşliğinde April’ı düşürmek için harekete geçti. Onun savurduğu tokatlardan kaçan April kızın omzuna onu düşürecek bir şekilde vurduğunda kız geriye doğru savruldu ancak ikizi düşmesine izin vermedi. Neden ikizlerin arasında hep bu lanet uyumlar vardı? “Hadi Hans!” diye bağırdı ve onların üzerine doğru gitmeye başladılar. Derken, ikisinin de beklemediği bir hamle geldi. Krystof April’ın bacaklarını tuttu ve çekmeye başladı. Onun Hans’la mücadele etmesi gerekiyordu, oyunun kuralı buydu! Ve Krystelle’da eğilerek Hans’ın çenesini kavrayıp kendisine bakacak şekilde kavradı. Bunu fırsat bilen April kızı düşürmek için kollarına uzandığında beklemediği bir hareket geldi.

Kahkaha atan Krystelle öylece doğruldu ve ona çarpan April dengesini kaybederek –bu sırada Krystof onun ayaklarını bırakmıştı- sırt üstü göle çakılmasına sebep oldu. Hans’ın yapabileceği hiçbir şey kalmamıştı… İkisi de suyun dibini boyladığında küfretti April suyun altında. “Buna hile denir!” Krystelle ile göz göze geldiğinde kız güldü. “Bu oyunun kuralı olduğunu bilmiyordum.” Yalancı. İkizler yumruklarını tokuşturduklarında, Hans’ın hala yenilgilerini hazmedemediğini gördü April ve atlayarak boğazına sarıldı arkasından. “Bunu sana ödeteceğiiiiiiiiiim!” Bilin bakalım kim? Aaron bağırarak ikilinin üstüne atladığında, kuzeninin artık eskisi kadar kuru olmadığını düşündü. Zira, Hans onu omuzlarından tuttuğu gibi gölün altına çektiğinde April da suya dalarak oğlana dil çıkardı. Başını tekrar çıkarıp yüzmeye devam ettiğinde, gölün üzerinden kenarda öylece eğlenen Euterpe’e su fırlattı. Kız ne ara buraya gelmişti bilmiyordu ama April onun gölün tadına bakmadan gitmesine izin vermeyecekti. Bu kadar kuru olması çok yanlıştı!

april; #918b4c

Son günlerde beyni patlamak üzereydi genç kızın. Altıncı sınıf dersleri bir yandan üst sınıflardan da ders alıyordu. Yetmezmiş gibi boş zamanlarında sadece müzikle ilgileniyor ve gece gündüz daha iyi olmak adına çalışıp duruyordu. Ama eskiden onun için bir tutku olan müzik bile artık genç kız keyif vermez olmuştu. Yaptığı her hareket sadece kazanmak ve geri kalan herkesi geçmekle ilgiliydi. Ama o bile artık tüm bu yoğunluktan sıkılmıştı. Tüm bunlardan ne kadar kaçmak istese de içindeki bitmez tükenmez hırsı ona mani oluyordu ne yazık ki. Oysa tek ihtiyacı olan şey biraz hava almak ve eğlenmenin ne demek olduğunu tekrar hatırlamaktı.

Çalışmaktan bitkin düşmüş genç kız gözlerini yumup sağ elini ensesine koyduktan sonra hafifçe başına kütletti ve nihayet kafasını iksir kitabından kaldırıp uyuşmuş olan ayaklarını açmak içinde olsa ayaklandı. Yüzünü yıkamaya gittiğinde aynadaki yansımasıyla karşılaştı ve bir süre kendi suratına bakakaldı öylece. Ara ara bir saati geçmeyen kestirmelerini saymazsak neredeyse 4 gündür uyku uyumamıştı Flair. Bu sırada göz altları çökmüş ve morarmıştı, içleriyse kan çanağına dönmüştü gözlerinin. Çok sevdiği dolgun, parlak, koyu kahve saçları ise hiç olmadığı kadar sönük görünüyordu. Ellerini karmakarışık saçlarını açmak için götürdüğün de ise bir yumak saç elinde kalıverdi kızın. Sonra şaşkınlık dolu bir ifadeyle istemsizce göz altlarında dolaştırdı parmaklarını. Ne kadar korkunç göründüklerini düşündü gök mavisi gözlerinin. On yedi yaşındaki bir kızdan çok uzaktı şimdi yüzü. Yaşlı ve bitkin...

Parmak uçları yavaşça gözlerinden dudaklarına doğru kaydı, tamamen kurumuş ve çatlamışlardı. Sonra dikkatini alnında bulunan ne olduğunu anlamadığı biçimsiz kırmızı nesneye doğru yönlendirdi. Hafifçe ucuna dokundu lakin dokunur dokunmaz pişman olmuştu. Küçük bir dokunuştu belki ama öyle çok sızlamıştı ki hiç dokunmamayı yeğledi. Hayatı boyunca başına gelmemiş bir şeydi bu. Onun cildinde hiç ama hiç sivilce çıkmazdı. Başını hızlıca iki ana salladı kendin toparlamak için sonra yüzünü yıkadı ve bir kaç büyülü söz ile eski haine geri döndü hemen. Odasına geri döndüğündeyse tek kaşını kaldırmış olan Astrid'in yargılayıcı bakışları ile karşılaştı. Bir elinde iksir kitabı, diğer elinde buruşturulup atılmış notalarla oldukça şık bir karşılamaydı doğrusu."Ne istiyorsun ast".  Ne yazık ki Flair cümlesini bitiremeden Astrid lafa atılıverdi. "Ne mi istiyorum dostum? Biraz dışarı çıkmalısın ciddiyim korkunç görünüyorsun". Her zaman ki gibi kendini savunmaya başladı Flair  ve kelimeleri arka arkaya dizmeye başladı taramalı tüfek gibi."Her şeyden önce korkunç görünmüyorum daha demin bu sorunu halletmek için bir büyü yapmıştım. Benim bir itibarım var hem ne yapıyım yani tembel tembel oturayım da notlarım mı düşsün. Hayır efendim ben başarılı bir öğrenciyim ve bunu korumaya karalıyım beni caydıramazsın anlıyor musun? Burada kalıp lanet olası ik..." . bu esnada Astrid gözlerini fal taşı gibi açmış hayretle Flair'a bakıyordu, başta ne söylediğinden bile emin değildi, dinliyor gibi yapıp kafasını sallıyordu sadece. Derin bir iç çektikten sonra konuşmasına devam etti kız. "Kimi kandırıyorum ki hadi bahçeye falan çıkalım, buna ihtiyacım var". Neticede Astrid'in haklı olduğunu biliyordu savaşmanın bir anlamı yoktu üstelik biraz hava almak ona da iyi gelecekti.

Göle doğru yürüdüler beraber. Tüm okul burada gözüküyordu. Sağ köşede Gryffindor'un çapkın çetesini görebiliyordu; eski çapkınlara desek daha doğru olurdu gerçi. Hoş Slytherin'in en çapkın çocuğu Krystof ile Jacques bile düzenli bir ilişkiye geçtiklerine göre okuldaki ilişkiler konusunda artık şaşırmaycaktı kız. Hans kızıl saçlı bir yelloz tarafından kafeslenmişti. Gordan Roxana ile her an çocuk planları yapabilirdi. Gerçekten okulu bitirir bitirmez evlenip çocuk yaparlarsa buna hiç şaşırmazdı Flair. Ama kabul etmek gerekirse birlikte oldukça hoş görünüyorlardı. Bir an Victor ile kendisinin bir çocuğu olursa neye benzeyeceğini düşündü. Gözlerini kedisinden almasını isterdi gök mavisi engin gözlere sahipti Flair. Ama saçlarını babasından almalıydı; tıpkı babası gibi parlak altın renginde saçları olmasını çok  isterdi. Güzel ve parlak, beyaz bir teni olmalıydı tıpkı kendisi gibi ama boyunu babasından alsa iyi ederdi. Saçları biraz dalgalı olabilirdi böylece  altın sarısı bir nehir gibi görünürdü. Bir kız çocuğu olsun isterdi, onunla arkadaş gibi olabilirdi. Hoş kızlar babaya düşkün olur lafını duymuştu Flair. Ama bundan çokta emin olamıyordu. Eskiden; yani büyücü olduğunu öğrenmeden önce annesi ile oldukça yakınlardı. İç çekti genç kız. Keşke büyücü olduğu fikrine alışabilselerdi. O zaman her şey farklı olabilirdi. Arkadaşlarını onlarla çekinmeden tanıştırabilirdi. Okul hakkında konuşabilirdi. O sadece sıradan aile sohbetlerini yaşamak istiyordu ama ne zaman yaz tatili gelip eve dönse ailesi ondan çekinir ve onunla iletişime girmekten mümkün olduğunca kaçınırdı. Kafasında ki bu düşüncelerden hemen kurtuldu Flair ve Victor'un tatlı hayalinin verdiği mutlulukla dudağının sağ ucu istemsizce yukarı doğru kıvrıldı.

Gözlerini yumup kafasını arkaya doğru attı ve güneş ışınlarının yüzünü aydınlatmasına izin verirken elleri altındaki yumuşak çimenleri kavradı ve topağın kokusunu içine çekti. Bu hayatta en sevdiği kokulardan biriydi; bu ona Victor'u anımsatırdı çünkü. Ne yazık ki Flair hayallere dalmışken başlamak üzere olan su savaşını fark edememişti. Astridi'n çığlığı ile ürperdi. Gözlerini açtığında sırılsıklam olmuş Astrid'e baktı şaşkınlıkla. Sonra etrafını incelemeye koyuldu hemen, görünen o ki şaşılacak derecede sıcak olan hava herkesi bunaltmıştı ve bir savaş başlamışa benziyordu. Kesinlikle Flair ile Astrid'in de katılacağı bir savaş, yerinden hızlıca doğruldu ve elini Ass'in omzuna attı ve o an gerçekten de aralarındaki boy farkını iyice anlamış oldu ama istifini bozmadan konuşmaya başladı genç kız. "İntikamını beraber alacağız sevgili Ass, birlikte hepsinin hakkından geleceğiz ama önce...". Asasını kıza doğru doğrultup zaten sırılsıklam olmuş Astrid'i donuna kadar ıslattı. Eh, ondan da bu beklenirdi zaten. Tabi Flair da bu hainliğin bedelini ödedi elbette. Sonra beraber koşup önlerine çıkan herkesi ıslatırken kahkahalarla gülüyorlardı. Uzun zamandır bu kadar mutlu olduğunu hatırlamıyordu Flair. Kendini odasına kapatmış günlerce çalışmış ve bitkin düşmüş kız şimdi gülüyor, koşuyor, zıplıyor ve önüne gelen herkesi ıslatıyordu büyük bir keyifle. Keşke Sam de olsaydı diye düşündü bir an gerçi o olsaydı kesin işin cılkını çıkarırdı ama bir yani hala onun mezun olması fikrine alışamamıştı. O onun başının belasıydı hep. Sona birden korkunç bir şey oldu Astrid Alyssha'a çarpıverdi. Alyssha'a, ALYSSHA MALFOY'A! Hemen Astrid'in zihnine konuştu hiç düşünmeden. "Sen öldün, ona nasıl çarpabilirsin? Kesinlikle öldün, neyse artık arkandan helvanı yeriz". Astrid de aynı yolla cevap verdi kıza. "Ne yapıyım çok içten ve sıcak gülümsüyordu, o olduğunu anlamadım bile". Ama hiç bekledikleri bir tepki ile karşılaşmadılar aksine Alyssha kocaman bir sırıtış ile iki kızı da güzelce ıslattıktan sonra doğrudan sevgilisinin kollarına atladı ve adamın dudaklarına tutku dolu bir öpücük kondurdu. Flair çevresine şöyle bir bakınca okulun hemen hemen tüm çiftlerinin öpüşmekte olduğu fark etti, sanki hepsi sözleşmiş gibiydiler.

Gene aklına Victor düşmüştü, sahi o nerelerdeydi acaba? Ama unuttuğu bir şey vardı kızın; su savaşı daha henüz bitmemişti ki Hans o sırada ona doğru koşmaktaydı. Kız birazdan hiç beklemediği bir darbe yiyecekti ama hala bunun farkında bile değildi. Elinde sıkıca tuttuğu asası ile koşuyordu genç adam Flair'a. Daha kız ne olduğunu anlamadan kafasından aşağı koca bir kova su boşaltılmıştı bile. Beş saniye boyunca kıpırdamadan durdu genç kız. Arkasındakinin kim olduğunu anlamakta zorlanmamıştı elbette, kim olduğunu biliyordu. Kızıl kafalı yellozun hıyar kocasından başka biri değildi bir kova suyu kafasına döken kişi. Hayır asa ile su püskürtmek varken neden bir de kova kullanma ihtiyacı hissetmişti? Bir türlü anlamıyordu bunu genç kız, hoş kimseninde anlayabileceğini sanmıyordu. Sinirle Hans'a döndü. Adam karşısında gayet rahat bir şekilde gevrek gevrek sırıtıyordu. Flair Hans'ı süzdükten sonra onu sadece ıslatmak istemediğine karar verdi. Zaten oldukça ıslanmış görünüyordu genç adam. Öyle ki üstündeki T-shirtünü çıkarıp atmıştı çoktan. Saçları kendinden geçmiş bir haldeydi ve pantolonu öylesine ıslaktı ki bacaklarına iyice yapışmıştı. Evet şu saatten sonra onu ıslatmak sadece bir oyun olurdu Flair için ama kesinlikle bir intikam olmazdı, daha iyisini yapmak zorundaydı, asasını adama doğru doğrulttu ve sihirli sözcükler döküldü dudaklarından. "Aqua Erecto".  Hans yerden fışkıran kaynar suyun tenine değmesiyle çığlığı bastı. Flair devam etti bunun üstüne. "Sıcak suyun tadını çıkar aşkım, Londra'nın soğuğunda üşümüşsündür diye düşündüm, hele ki böyle bir günde, sonra teşekkür edersin artık". Lakin cümlesi bitirir bitirmez yaptığına pişman olmuştu. Hans'ın suratı kıpkırmızı olmuş öfkeyle soluyordu ve tek başına bunun altından kalkamayacağını bilen genç kız destek için Astrid'e doğru döndüğünde kızın orada Luigi ile öpüşmekte olduğunu fark etti.  Kendini kontrol edemeyerek. "Hadi ama" diye haykırdı bir anda. Ama öteki yandan düşününce nihayet şu iki şapşal öpüşmeyi başarmışa benziyorlardı oysa Flair hala Victor ile öpüşmeyi başarabilmiş değildi ve bu çok ama çok acı vericiydi. Ne yazık ki şimdi bundan çok daha büyük problemleri vardı. Mesela Hans'ın kendine yaşatacağı acı dolu anlar gibi problemler. Ne yazık ki Fair artık tamamen Astrid'den umudu kesmişti. Tamam, sonunda ikisi bir araya geldiği için mutluydu ama son on dakikadır ciddi anlamda birbirlerinin yüzlerini yiyorlardı ve bunun sonu iyi bitecek gibi görünmüyordu. Hans'a döndü tekrar. Yüzüne olabildiğince sevimli bir gülümse yerleştirip avuç içleri görünecek şekilde ellerine öne doğru uzattı ve geri geri yürümeye başladı. Bir yandan da özür diliyor ve içinden Hans'ın kendisini öldürmemesi için ve mümkün olduğunca az acı vermesi için yalvarıyordu. Ama Hans kendisine doğru yüzünde sert bir ifadeyle yürümeye devam etti. Flair için işler pek yolunda gidecek gibi görünmüyordu artık, tabi eğer bir mucize olmazsa. Tam o an okulun sevgili müdüresinin çığlığı duyuldu. Herkes korkmuş bir vaziyette Anna'a baktı haliyle. Hans tekrar Flair'a baktı ama bu sefer sırıtıyordu sadece, kaybedecek bir şeyi yoktu oğlanın. Kızı hızla göle doğru ittirdi. Bununla kurtulduğuna dua etmeliydi genç kız ama bu işin burada bitmediğini adı gibi biliyordu. Gerçi Hans'ın ona kızdığını sanmıyordu sadece Flair biraz ileri gitmişti ve Hans da öcünü alırdı. Yavaşça doğruldu genç kız saçlarındaki suyu sıktı hemen. Çıkan suya bakılırsa gölün yarısını saçları emmiş olabilirdi. Sonra bacağına bir şey değdidiğini hissetti Flair, hemen geri kaçmak istedi ama kıpırdayamadı ve ardından hızla suyun içine doğru çekildi. Korkmuş ve paniklemişti ta ki karşısındaki genç adamı görene kadar ve dudakları dudaklarını buldu birden. Hiç düşünmemişti, muhtemelen aptalcaydı yaptığı ama düşünmemişti işte, sadece Victor'un suyun içinde ne kadar güzel göründüğünü fark etti. Altın sarısı saçları suyun içinde ahenkle hareket ediyordu ve dudakları o kadar öpülesiydi ki öptü genç kız adamı tüm tutkusu ve aşkıyla.