No more feelings just fun.

Kızlar tuvaletinde klozet kapağının üzerine oturmuş boş gözlerle ahşap kapıya bakıyordu. Kendisiyle yalnız kalabildiği tek yer burasıydı. Mızmız Myrtle’ı saymazsa tabii. Varlığı eskisi kadar rahatsız etmiyordu çünkü o bile bir süre sonra susmayı başarmıştı. Ancak Myrtle’ın aksine hâlâ damarlarında kan akan binadaşları da dahil Hogwarts’ta ki öğrenciler susmamışlardı. Üzerinden aylar geçmesine rağmen koridorda yürürken fısıldanmaları duyuyordu Avice. Andre’nin ölümünü ve sonrasında mahvolan zavallı hufflepuff Avice’i konuşuyorlardı. Zamansız gelen ölüm Avice’i gerçekten mahvetmişti, Andre’ye olan sevgisi çok hem de çok büyüktü. Genç kızın ilk değildi ancak hayatına giren son erkek olabileceğini düşünmüştü. Mükemmel bir ikiliydiler, Avice&Andre çifti herkesin imrenerek izlediği birbirlerine delice aşık iki genç. Maalesef hayat adil değildi, dünya üzerinde ölmesi gereken milyonlarca pislik varken o Andre’yi seçmişti, Avice’in Andre’sini. Hayat yine de Avice için devam ediyordu ve genç kız sonunda bunun farkına varmıştı, insanların ona acıyarak bakmasından bıkmıştı. Avice her zaman bitmek bilmeyen enerjisi, güler yüzlülüğü ile dikkat çeken bir kız olmuştu. Her zaman, her şeye rağmen yüzünde ki gülümsemesi yerinde kalmaya devam etmişti bir süredir bu böyle olmasa da artık eskiye dönmesi gerekiyordu. Çünkü hayat çok kısaydı ve elinden geldiğinde hayatını son anına kadar zevk alarak yaşamalıydı bu Andre’yi de mutlu ederdi.

Oturduğu yerden kalktı genç kız kapıyı kendisine doğru çekerek açtı ve dışarı çıktı. Aynanın karşısına geçerek yansımasına baktı kesinlikle dağılmış görünüyordu. Elleriyle koyu kahverengi saçlarına şekil verdi önce ardından kalçasını biraz altına biten eteğini ve gömleğini düzeltti. Kravatını düzgün bir şekilde bağlayıp boynuna geçirdi, gömleğinin ilk iki düğmesini de açtı. Şimdi eski Avice’e benzemişti. “Artık daha az sıklıkla görüşeceğiz Myrtle, beni özleyeceğini biliyorum.” Merakla kendisine bakan Myrtle’a öpücük gönderdikten sonra kızlar tuvaletinden çıktı Avice. Kızlar tuvaletinin bulunduğu dördüncü kat boş sayılırdı, hareketli merdivenlerden inerek giriş kata geldiğinde gözleri April ve Phoenix’i aradı, genç kızın bu durumuna en çok üzülen iki yakın arkadaşıydı. Ellerinden geldiğince Avice’i teselli etmeye çalışmışlardı ve bunun için onlara minnettardı. Arkadaşlarına bakınırken kendi binasından bir kızla konuşan Aiden’ı gördü. Genç adamı fark ettiğinde aklına gelen ilk şey seks olmuştu. Uzun süredir kimseyle birlikte olmamıştı elbet en son seks yaptığı insan Andre’ydi. Aklındaki düşüncelerin yok olmasını istercesine başını hafifçe iki yana salladı. Çok saçmaydı düşündüğü, olması imkansızdı. Aslında değildi ilk teklif ondan gelmemiş miydi zaten? Elbette Avice o zamanlar Andre’nin yasını tutuyordu ve sert bir şekilde reddetmişti. Ancak üzerinden uzunca bir zaman geçmişti. Derin bir nefes aldı ve genç adama doğru yürümeye başladı adamın yanına geldiğinde “Sadece kısa bir süre bana lazım sonrasında konuşmanıza devam edebilirsiniz.” Dedi Aiden’ın karşısında ki kıza ve genç adamı kravatından tutup hafifçe çekerek peşinden gelmesini sağladı. Şuanda neler olduğunu merak ettiğine emindi Aiden’ın sadece kısa bir süre daha sabretmesi lazımdı, sonrasında konuşacaktı zaten. Koridorun boş bir kısmına geldiğinde genç adama doğru döndü. “Eğer teklifin hâlâ geçerliyse, on bir de  sınıf başkanları banyosunda olacağım.”

Ortak salondan ayrılıp üç kat yukarı sınıf başkanları banyosunun olduğu kata çıkarken çok dikkatli davranmıştı. Bir profesörle karşılaşmak şuan isteyeceği en son şeydi büyük ihtimalle. Bina başkanı çok yakın arkadaşı olduğundan banyoya nasıl gireceğini biliyordu. İçeri girdikten sonra üzerinde ki askılı beyaz tişörtü ve fildişi rengi şortunu çıkarıp düzgünce katladı ve yere havlusunun üzerine koydu. Mermer basamakları çıktıktan sonra iç çamaşırlarını da çıkardı ve eşyalarının yanına koydu. Saçlarını düzgün bir topuz yaptı ve küvetin içine girdi. Suyun tamamen üzerini kaplayan, basamaklara kadar yayılmış olan köpükle oynadı bir süre. Tam karşısında camda ki denizkızı biraz Avice’i rahatsız etmişti açıkçası biri ona bakarken sevişmekten hoşlanmazdı. Bu camda duran bir denizkızı dahi olsa fark etmezdi, arkasını dönebilirdi en azından. Söylediği saati en fazla on dakika falan geçiyor olmalıydı ama Avice genç adamın pek geleceğinden umutlu değildi. Hâlâ nasıl Aiden ile konuşmuştu şaşırıyordu kendisine. Belki de başka birini seçmeliydi yani kendi binasından biri olabilirdi ya da Gryffindor’un yakışıklı erkeklerinden biriyle de yapabilirdi bunu. Ama o an en mantıklı Aiden gelmişti ve açıkçası öyleydi de. Avice duygusal bir bağ yaşamasının mümkün olmayacağı birini istemişti ki en ideal kişi de şüphesiz Aiden’dı. Asla ona karşı bir takım hisler beslemezdi, onun kendisin bu tarz hisler beslemeyeceğinden adı kadar emindi.  Zaman geçtikçe adamın gelmeyeceğinden emin olmaya başlamıştı belki de gitmesi iyi olacaktı. April henüz uyumamış olmalıydı onunla sohbet edebilirdi. Tam çıkmak üzereydi ki kapının açılmasıyla durdu, yüzünde kibirli bir gülümsemeyle Aiden karşısında duruyordu. “Demek geldin,” geriye doğru adım attı ve tekrar küvetin içine girdi su bütün vücudunu kapatmıyordu, göbeğine kadar geliyordu fakat bundan rahatsız değildi. Garip bir rahatlık vardı üzerinde.“Başka birinin yatağından çıkıp gelmediğini umuyorum.” Çoktan kendisine becerecek başka birini bulduğunu düşünmüştü Avice, bu yüzden onu çağırdığını hatırlayacağını bile sanmıyordu. “Sanırım burada ikimize de yetecek yer var.”