Mitoloji Dersi | Altıncı Sınıflar | Birinci Ders

Hava: Eylül’le beraber gelen hafif bir esinti.
Saat: On bir civarları
Konu: İsis ve Osiris Efsanesi

Profesörün Konuşması:

Puanlama:

Not:

Sarı tuğlalı yolu takip etme Dorothy... Dinleme o küçük şeytanları, onların hepsi benliğini kaybetmiş, kurallara uyan koyun sürüsü. Oz'a ulaşmak için kendi yolunu bulmalısın Dorothy. Tıpkı Seth'in yaptığı gibi...

Slytherin ortak salonundaki rahat koltuklardan birine gömülmüş, Mitoloji dersine hazırlanacağı yerde Oz Büyücüsü'nü bitirmeye çalışıyordu. Sayfaları zarif bir hareketle çeviriyor, yeni açılan her sayfadan çoğu Ravenclaw'ın bayılacağı ama onun tiksindiği kitap kokusu yayılıyordu. Zaten her yeni sayfada kitaba duyduğu sempati biraz daha azalıyor, Dorothy'nin kendisine olan benzerliği onu gitgide daha çok korkutuyordu. Küçük, evine dönmek isteyen, köpeğini seven masum bir kız... Hayır, bu kısmın Aisha ile alakası yoktu. Asıl onu ilgilendiren kısım Dorothy'nin "Sarı Tuğlalı Yolu" takip etmesiyle başlıyordu. Ona bu emir veriliyor o da uyuyordu, tıpkı ailesinin her dediğini ne pahasına olursa olsun uygulaması gibi. Bir de kızın evine gitmesi için tek yapması gereken şeyin büyülü ayakkabılarını kullanıp eve gitmeyi istemesi kadar basit olması da kafa karıştırıyordu. Boş yere Oz'u aramış, aslında başından beri kendisinin sahip olduğu şeyleri yanlış yönlendirildiğinden fark edememişti. Eh, bu da kendine benzer bir yönüydü: Başkaları tarafından onaylanana kadar hiçbir yeteneğe sahip değilsindir.

Nihayet kitabın sonuna geldiğinde bu kitabı neden okuduğunu düşünmeye başladı. Onu eğlendirmemişti, ona iyi yönde herhangi bir öğüt vermiyordu, aslında bakarsanız onu hayatının gidişatı hakkında korkutmaktan başka bir işe yaramamıştı. Yine o klasik düşünceler trafiğine yakalanacaktı ki sakar bir çocuğun yanlışlıkla ayağına takılması ona Mitolojiyi hatırlattı. Derse hazırlanmadığı için bir anlığına rahatsızlık duydu, profesörün sert duruşunu hatırlayınca rahatsızlık tedirginliğe dönüştü. Neyse artık oturup düzgünce dinleyecekti dersi. Hata yapmaması gerekiyordu, kaybettirdiği her puan dişisinden yavrusuna her yılanı sinirlendirirdi. Her zamankinden daha hırslıydılar, iki yıl boyunca büyük salonu kırmızıların süslemesi onların canını fazlasıyla sıkmıştı. Şimdiyse çoğu öğrenci hiçbir dersi aksatmamak için çabalıyordu. Bazıları ilk defa düzgünce hazırlanmış bir şekilde derse girecekti -hem de beşinci sınıftaydı- bazıları ise ders hakkında tartışıyorlardı. Küçük sınıflar ayrı bir eğlenceydi zaten, Slytherin'e seçilmenin hem gururunu yaşıyorlar hem de amblemlerini taşıyan bayrağın büyük salonu süslemesi için şimdiden çaba gösteriyorlardı.

Gruplar halinde gezinenleri muggle belgeselinde gördüğü balıklara benzetti, Slytherin'in hüküm sürdüğü gölle iç içe yaşayan yılan balıkları... Ders eşyalarını torbaya benzeyen mavi çantasına yerleştirdi ve kendisi de sürüye katıldı. Gerçi derse daha on beş dakika vardı dersin başlamasına ama zindanlardan ikinci kata çıkmak zaman alırdı. Zindan katında ciddi duruşuyla hızlı hızlı ilerledi, ne de olsa az sonra aydınlık gözlerini kendine zorla alıştıracaktı. Gözlerini istem dışı bir refleksle kıstı; işte ev sahipleri heykeller ve tablolarla birlikte giriş katı karşısındaydı. Her binadan öğrencilerin mutlak uğrama noktasıydı burası, Hogwarts'ın kalbi. Sürprizlerle dolu merdivene adımını attı, büyük bir dikkatle ikinci kata çıktı. Yüz hatlarını yumuşattı, arkadaşlarına gülümseyerek selam verdi ve büyük pencerelerden sorun yaşamadan içeri giren güneş ışıkları eşliğinde sınıfa girdi. Popüler bir kız değildi ama güneşli bir sınıfa girerken her seferinde spot ışıkları altında sahneye çıkarmış gibi hissediyordu. Sahne eşittir seni tanıyan daha çok göz önünde bulunmak demekti ama bu durum kendine güveni az olan genç kız için problem değildi. "Çocukken alınan bale derslerinin yararı" diye düşündü "bir süre sonra kendini sahneyle bütünleştiriyorsun."

Mitoloji sınıfının düzeni klasik bir Hogwarts sınıfından farksızdı. Büyük pencereler, üçlü sütun şeklinde yerleştirilmiş sıralar, bir de öğretmen kürsüsü bulunuyordu sınıfta. Duvara asılı mitoloji konulu -doğal olarak- birkaç tablo vardı ek olarak. Aisha da o tabloların yakınında bir sıraya oturdu, bu tabloların çoğu muggle işiydi: Hareket etmiyorlar, öğrencilere ve öğretmene laf atmıyorlardı. Ama bazıları gerçekten harikaydı, özellikle şarkılarıyla denizcileri büyüleyen Siren'lerin tablosuna özel bir ilgisi vardı. Tabloya o kadar dalmıştı ki Profesör Kisa'nın geldiğini kadının sesini duyunca fark etti.

Profesör Kisa masum bir güzelliğe sahipti. Zarif ve ciddi bir duruşu vardı; fakat Aisha'ya göre sert bir profesördü. Aynı zamanda hızlıydı da, Aisha kağıdını çıkarmadan anlatmaya başlamıştı. Aman Allah'ım, ne hoş (!) bir tesadüf! Mısır Mitolojisi işliyorlardı, üstelik konuları Osiris'di. Aisha Mısır Mitolojisinden nefret ederdi, sadece sapkın oldukları için değil, uydurdukları kılıfı bir türlü kafası almıyordu. Zaman bir döngü halinde ilerliyordu...

Şimdi, geçmişten doğar, gelecek ise şu andan.
Her şey bir kılınır bu süreklilikle.
Bir döngü gibidir zaman,
Bütün noktaları öyle birleşmiştir ki söylenemez
Nerede başlayıp nerede bittiği
Çünkü her noktası, hem önüne geçer
Hem de ardından gelir birbirinin sonsuza kadar…

Böyle anlatılıyordu zaman. Bu İsis'in hem Osiris'in karısı hem de kardeşi olmasına bir kılıftı aynı zamanda, Aisha için fazla karışıktı bu konular. Aisha bu noktaya odaklanmaktan vazgeçti, profedörü dinleyerek notlar alıyordu. "İnsanlar Osiris'in kurallarını seve seve uygularlardı." Bunları not ederken gülümsedi Aisha "Oz'daki Munchkinler!" Sonra Seth ile ilgili kısım başlıyordu: Tabut yaptırması, Osiris'in bir aptal gibi tabutun içine girmesi, İsis'in kocasını kurtarma çabası... Sonrasında Horus doğuyordu, savaş ve iyi taraf kazanır. "Camelot efsanesi gibi" diye içinden geçirdi Aisha "belli farklılıklar var ama çoğu yönden benziyor. Erkek kardeşiyle ilişkiye giren Morgana çocuğu babasına karşı kışkırtır. Mordred sonunda babası Arthur'u öldürür." Aisha sıkılmıştı bu hikayeden, profesör de Mısır Mitolojisinden hoşlanmadığını belirtiyordu zaten. Sonra da ödevi duyurdu: En az on beş satır, efsanedeki tanrıları açıklayınız. Sevindi bu ödeve, Osiris'e duyduğu antipatiyi kesinlikle yansıtacaktı o kağıda.

Spoiler:

Ödev:

Renklendirme: 5 Puan
Betimleme: 15 Puan
Uzunluk: 5 Puan
Noktalama ve yazım yanlışları: 10 Puan
Akıcılık ve İçerik: 15 Puan
Ödev: 5
Toplam; 55 Puan!