Karşılaşma

Sabah güneşin ilk ışıklarıyla uyandı. Yataktan yavaşça doğruldu ve çapaklanmış gözlerle etrafına bakındı. Çoğu kişi hala uyuyordu. Uyuması da normaldi. Cumartesi günü ya uyumayı ya da dışarıda olmayı tercih ederdi Hogwarts öğrencileri. Arianna kalktı ve elini yüzünü yıkayıp baykuşhaneye gitti. İçeriye girdiğinde yüzüne çarpan hafif baykuş pisliği kokusu vardı. Ella hemen kendi baykuşunun yanına gitti ama onu bulamadı. Sanırım dolaşmaya çıkmıştı. Kenardaki bir sandalyeye oturdu ve yazdığı mektubu bir daha okudu. Annesine noelde eve gelmeyeceğini belirtmişti. Tabii abisinin de. Çok umurunda olacağını düşünmüyordu ama yine de yazdı. Mektubu bitirdiğinde yeniden katladı ve beklemeye başladı. O sırada baykuşhaneye birisi daha girdi. Arianna merakla kapıya baktı.

Rp out : Herhangi birisi ile burada rp yapabiliriz devam ettirirseniz.

Patrica gece uyuyamamış bir vaziyette rahatsızca yatağında döndü. Sabah olmuştu. Perdeleri hafifçe aralanmış kızlar yatakhanesi Güneş'in zayıf ışıklarıyla aydınlanıyordu. Patrica yatakta hafifçe doğruldu ve bir anda içine garip bir şey doğdu. Ayaklarını yere sarkıttı. Yerde masum masun duran Supra ayakkabılarına baktı. Sonra yüzünü yıkadı. Kafasını kaldırdığında dağınık sarı saçlarını gördü. Onları arkadan özenle bir at kuyruğu yaptı. Kot pantolonunu ve t-shirtini üzerine geçirdi. Sonra ayakkabılarını giydi ve bağcıklarını bağladı. Kimseyi uyandırmak istemiyordu. Saat oldukça erkendi ama uyuyamamıştı. Parmak ucunda yürümeye başladı. Kapıyı yavaşça itekledi. Kapı açılıvermişti. Merdivenlerden aşağı indi. Şömine hala yanıyordu. Soğuk kış ayları. Güneş olsa bile hava oldukça soğuktu. Hava hala biraz karanlık olduğu için alevlerin rengi Patrica'nın yüzüne yansıdı ve yüzünü ısıttı. Portre deliğine yaklaştı Patrica. Portreyi eliyle biraz itti ve portre sonuna kadar açıldı. Patrica bir şey anlamıştı. Şişman Keşiş hala uyumaktaydı. Horlama sesleri arasında yürümeye başladı Patrica. Yukarıya doğru çıkmaya başladı. Köşeyi döndüğünde topuk sesi duydu ve takip etti. Baykuşhane'nin kapısında durdu sonra içeri girdi. O kişi sarı saçları beline inen güzel bir kız olan arkadaşı Arianna Ella Potter'di Ari oturduğu sandalyeden Patrica'ya doğru baktı...

Meraklı gözlerle kapıya baktığında gelenin Patrica olduğunu gördü. Açıkçası biraz rahatlamıştı. Kimsenin onu bu şekilde bitkin ve mutsuz görmesini istemiyordu. Ama Pat onun kardeşi gibiydi ve ondan saklayacak bir şeyi yoktu. Eğer Pat gelmeseydi Ari gözyaşlarına boğulacağını biliyordu. Onu görmek iyi gelmişti ve suratına bir gülümseme yerleştirmeye çalıştı.
"Merhaba Pat!"
"Selam Ari. Ayak sesleri duydum ve bakmaya geldim."
Pat'ın yüzünde de uyumuş bir ifade yoktu. O da uyumamışa benziyordu. Acaba onun ne derdi vardı?
"Ah, evet ben... Baykuşa bir şeyler verecektim de."
Pat her şeyi anlatmadığımı anlamıştı.
"Bu saatte kime ne mesajı göndereceksin ki Ari? Her şey yolunda mı?"
"Aa..."
Suratıma baktı ve yanımdaki sandalyeye oturdu Pat. Bir şeyler olduğunu anlamıştı ve suratında gerçekten ciddi bir ifade vardı. Bir iç çekti ve anlatmaya başladı. Bunun onu rahatlatacağını düşünüyordu. Ona annesini, umursamazlığını, ve artık o eve gitmek istemeyişini anlattı. Gözlerinden süzülen damlaları durdurmak istese de başaramadı.

Patrica gerçekten harika bir dosttu. Arianna'nın gözyaşlarını sildi ve ona sarıldı. Buna gerçekten çok ihtiyacı vardı. Onu umursamayan bir annesi, artık görüşemedikleri sevgilisi, Hufflepuff da olması nedeniyle karşılaşamadıkları abisi... Bütün bunların yanında sizin hala yanınızda olan birisinin olması güzeldi. Arianna böyle düşünüyordu.
"Lütfen Ari. Ağlama beni de ağlatmak mı istiyorsun ?"
Arianna hafiften gülümsedi.
"Teşekkür ederim Pat. İyi ki varsın."
Bu sözleri duyan Patrica'nında keyfi yerine gelmiş gibiydi. O sırada içeriye bir baykuş süzüldü. Bu Arianna'nın baykuşuydu. Oturduğu yerden kalktı ve bacağına kağıdı özenle bağladı. Baykuşla birazcık oynadıktan ve tüylerini sevdikten sonra Patrica'nın yanına geri döndü.
"Eee, seni bu saatte uyandıran daha doğrusu bu saate kadar uyutmayan nedir?"
Patrica'nın suratındaki gülümseme kaybolmuştu. Anlaşılan tek dertli Arianna değildi.

Arianna kollarını Patrica'nın boynuna dolamıştı. Patrica Arianna'yı çok seviyordu. Arianna gülümsedi ve
"Teşekkür ederim Pat. İyi ki varsın."
dedi. Patrica'nın keyfi bayağı yerine gelmişti. Pencereden içeri süzülen bir şey göründü Patrica. Bu Arıanna'nın baykuşuydu. Ari ayağa kalktı ve mektubunu özenle baykuşun ayağına bağladı sonra baykuşu sevdi ve tüylerini okşadı. Sonra Patrica'nın yanına geldi. Patrica dalmıştı. Ari bir şeyler olduğunu anlamış gibiydi.
"Eee, seni bu saatte uyandıran daha doğrusu bu saate kadar uyutmayan nedir?"
diye sordu. Patrica donup kalmıştı. Sonra Arianna'nın dostu olduğunu hatırladı ve
"Dün Thomas bana 'Seni Seviyorum Patrica' dedi Ari."
dedi Patrica. Arianna heyecanlanmış görünüyordu. Patrica devam etti
"Bende onu sevdiğimi söyledim"
dedi. Arianna oldukça şaşırmıştı. Ama sıkıntısı bu değildi.
"Şimdi ise tüm gece Thomas'ı düşünmekten gözüme uyku girmiyor. Aklımda o hep labirent gibi içinde kaybolduğum gözleri geliyor. Ama nasıl bir labirent. Yolu arıyorum ama bir yandan da o yol çıkmasın diye dua ediyorum"
dedi. Ari şaşkınlığını gizleyemiyordu.

"Şimdi ise tüm gece Thomas'ı düşünmekten gözüme uyku girmiyor. Aklımda o hep labirent gibi içinde kaybolduğum gözleri geliyor. Ama nasıl bir labirent. Yolu arıyorum ama bir yandan da o yol çıkmasın diye dua ediyorum"
Bu sözler Arianna'nın kulaklarında yankılanmıştı. Abisi yakışıklı olabilirdi ama kesinlikle bir kızı bu kadar etkileyeceğini düşünmemişti. Şaşkınlığımı gizleyemedim. Bir süre hayret dolu bakışların ardından konuştum.
"Iıı... Abim? Evet, hoş çocuktur."
Bu sözler üzerine Pat da gülmeye başlamıştı. Biraz gülüşmeden sonra ciddileştiler. Arianna Pat'ı rahatlatmalıydı.
"Bak Pat. Sen benim yakın dostumsun ve sana asla yalan söylemem. Aklında eğer abim hakkında bazı şüphelerin varsa -ki olması doğal- sana baktığı gibi hiç bir kıza baktığını görmedim. Bence o sana gerçekten çok aşık."
Pat birazcık rahatlamış gibi göründü ama aklında hala gözleri vardı. Ah şu abim! Bu derecede etkilemeyi nasıl başarıyordu? Ama bu sefer amacının etkilemekten çok daha fazlası olduğunu ve Patrica'ya gerçekten aşık olduğunu en iyi bilen bendim. Ayrıca onu en iyi tanıyan da bendim. Abim ve Patrica arasında gerçekten harika bir aşk doğuyordu.

Arianna şaşkınlık içinde
"Iıı... Abim? Evet, hoş çocuktur."
dedi. Patrica evet anlamında kafasını salladı. Ve gülmeye başladı. Biraz güldükten sonra ikisi de ciddileştiler. Arianna bu sefer ağzını açtı ve
"Bak Pat. Sen benim yakın dostumsun ve sana asla yalan söylemem. Aklında eğer abim hakkında bazı şüphelerin varsa -ki olması doğal- sana baktığı gibi hiç bir kıza baktığını görmedim. Bence o sana gerçekten çok aşık."
dedi. Patrica biraz rahatlamıştı. Thomas'tan gerçekten çok hoşlanıyordu. Thomas çok farklıydı. Diğer erkeklere benzemiyordu. Patrica
"O çok farklı Ari. Onun yanında kendimi çok küçük hissediyorum. Ben böyle bir duyguyu ilk Thomas'ın yanında yaşadım. O gözleri var ya. Onun karşısında eriyorum."
dedi. Tam olarak anlatmıştı. Rahatlamış gibiydi aslında.

"O çok farklı Ari. Onun yanında kendimi çok küçük hissediyorum. Ben böyle bir duyguyu ilk Thomas'ın yanında yaşadım. O gözleri var ya. Onun karşısında eriyorum."
Pat'ın bunları bütün içtenliğiyle söylediğine şüphe yoktu ama bilmediği şeyler vardı. Ben abimi daha önce hiç bu kadar sırıtırken görmemiştim. Pat da onun yanından kendinden geçiyordu. Bir şeyler yapmalıydım. Bu ikisi birbirlerini seviyordu. Söylemişlerdi de ama bir şekilde tekrar karşılaşmaları gerekiyordu. Bu noktada da görev Ari'ye düşüyordu.
"Pat. Biraz aşağıda dolansak?. Gerçekten açımda."
Bu sözlerle Pat' aşağı indirdirdim. Abimde orada olmalıydı. Giderken konuşmaya devam ettik.
"Bu arada revirde görmüşler seni. N eoldu? Ciddi bir şeyin yok ya?"

Arianna düşünceli düşünceli bakınıyordu. En sonunda Arianna bir teklifte bulundu.
"Pat. Biraz aşağıda dolansak?. Gerçekten açımda."
dedi. Patrica tamam anlamında kafasını salladı. Ve aşağı inmeye başladılar. Koridorlar neredeyse boştu. Arkadaşlarını gördükleri yerde selam veriyorlardı en sonunda Ari konuşmaya bakar verdi ve konuşmaya başladı
"Bu arada revirde görmüşler seni. N eoldu? Ciddi bir şeyin yok ya?"
dedi. Patrica anlatmaya başladı. Başına gelen her şeyi anlattı. Slytherin'lerin onu sıkıştırdığını aralarında konuşulanları. Thomas'ın geldiğini. Revirde olanları. Her şeyi anlattı. Bu arada Arianna hepsini soluksuz dinledi. Tabii ki bu arada Büyük Salon'a gelmişlerdi. Arianna ve Patrica kahvaltı etmeye başladılar. Pek kişi yoktu. Patrica hala Thomas'ı düşünüyordu. Bu hali ne olacaktı hiçbir fikri yoktu...

Eğer beni de aranızda görmek isterseniz:

Tam o sırada beşinci sınıf Hufflepufflu bir öğrenci yaklaşatı. İçtenlikle yaklaştı.

"Merhaba,sakıncası yoksa oturabilir miyim?"

Ariana başını salladı. Çok şaşırmıştı. Ondan büyük bir Hufflpufflu ile oturmak ona çok garip gelmişti. Neden bilmiyordu. Belkide ondan üç sınıf büyük olduğu içindir. Ama onu anlamak hiç de uzun olmayacaktı galiba.

"Bana öyle bakma. Ben sadece size arkadaşlık edeyeyim dedim. Rahatsızsan kalkabilirim."

...